روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 20 آذر ماه سا ل 1389
نقدو بررسی :روزی نامه ی حکومتی جمهوری " اعتدال در عزاداري "
"مگر رژیم متعارف و مدرن می باشد که در آن به جای اعتدال ، تفریط و افراط وجود نداشته باشد که اکنون سر مقاله نویس خواب نما شده که پیرامون وقایع عاشورا و کربلا و امام حسین این چنین نسخه ی اعتدال در عزاداری را جای تفریط و اراط گری تجویز و بسته و بندی و توصیه نموده است ؟"
نقدو بررسی :روزی نامه ی حکومتی جمهوری " اعتدال در عزاداري "
"مگر رژیم متعارف و مدرن می باشد که در آن به جای اعتدال ، تفریط و افراط وجود نداشته باشد که اکنون سر مقاله نویس خواب نما شده که پیرامون وقایع عاشورا و کربلا و امام حسین این چنین نسخه ی اعتدال در عزاداری را جای تفریط و اراط گری تجویز و بسته و بندی و توصیه نموده است ؟"
سر مقاله نویس با فراموش کردن لاکن اشک بریزید چون گریه ثواب دارد که خمینی شیاد در پرده ی عوامفریبی و ریاکاری و دین فروشی به خصوص ابزاری کردن دین نهایت سوء ا ستفاده کرد و جنگ و جهل وخون را همراه با اشک و آه و ماتم و داغ و فقر را جایگزین شادی و شعف و وعده ی حکومت مستضعفان و پابرهنگان خود نمود . سپس جانشین وی ولی وقیح همین سیاست دین فروشانه را دنبال کرده است که اکنون رژیم ضد بشری به آنچنان ورطه ی سراشیبی نامشروعیت و سقوط گرفتار شده همچنین به ترس ناشی از افشا شدگی تر فند و شگردهای ابزاری کردن دین رسیده است که قلم بردست سرمقاله نویس مجبور شده است نه تفریط نه اعتدال، اعتدال در عزاداری را تیتر سر مقاله ی خود نماید . اکنون سئوال است که مگر رژیم بربرمنش وتاریک اندیش قرون وسطائی دچار تفریط و افراط گری هائی نشده که چند سالی است که جناح هار راست افراطی خرافاتی فاشیستی مذهبی بی ترمز ودنده عقب کنده ی مهار نا پذیر قدرت را قبضه کرده و به و انحصار خود در آورده است. آیا این نظام یک رژیم متعارف و مدرن می باشد که در آن به جای اعتدال ، تفریط و افراط وجود نداشته باشد که اکنون سر مقاله نویس خواب نما شده است و پیرامون وقایع عاشورا و کربلا و امام حسین و شروع عزاداری یا معرکه گردانی مداحان و تعزیه گردانان در خدمت دین فروشان باندهای مافیائی حاکم این چنین نسخه ی اعتدال در عزاداری را جای تفریط و اراط گری تجویز و بسته و بندی و توصیه نموده است؟
"افراط و تفريط در هر كاري ناپسند و زيانبار است. خلقت انسان و كائنات براساس اعتدال صورت گرفته و به همين جهت، رفتارهاي انسان و رفتاري كه با انسان‌ها ميشود و همچنين رفتارهائي كه انسان‌ها با ساير موجودات مي‌كنند اگر بر مبناي اعتدال باشد به نتيجه مطلوب منجر ميشود و اگر با افراط و تفريط همراه باشد نه تنها نتيجه بخش نخواهد بود بلكه عوارض منفي هم خواهد داشت. عاشورا، برخورد دين‌مدارانه با افراط‌ها و تفريط‌هائي بود كه دين خدا را تهديد مي‌كردند. كساني كه به برپائي عزاداري حسيني و زنده‌نگهداشتن ياد و راه شهداي كربلا كمك كرده و مي‌كنند، در عين حال كه در حفظ ميراث كربلا سهمي دارند، نبايد تصور كنند كه در اين جاودانگي نقش دارند. اين جاودانگي، اثر مستقيم و بلاواسطه خون امام حسين عليه‌السلام و شهداي كربلاست و همه ما بايد بدانيم كه اعتقادات ما را نيز اين خون‌ها حفظ كرده‌اند و دلبستگي ما به اهل بيت عصمت و طهارت و آشنائي ما با اسلام ناب محمدي صلوات‌الله و سلامه عليه مرهون فداكاري‌هاي شهداي كربلاست. نگاه‌هاي متفاوت به عزاداري امام حسين و شهداي كربلا هميشه وجود داشت و افراط و تفريط‌هائي كه امروز ديده و شنيده ميشود چيز تازه‌اي نيست.عده‌اي، عزاداري محدود و در قالب وعظ و خطابه و حذف دستجات سينه‌زني و سنت‌هاي رايج را توصيه مي‌كنند و با هر كاري بيش از اين ميزان محدود مخالفند. عده‌اي در مقابل، هر روز هرچه مي‌توانند بر حواشي مي‌افزايند و فرعيات را بقدري گسترش مي‌دهند كه اصل به فراموشي سپرده ميشود. بدون ترديد، اين هر دو نگاه و روش، با عزاداري مفيد و موثر فاصله دارند. وجود عزاداري‌هاي سنتي در قالب دستجات سينه‌زني و سنت‌هائي كه از قديم رايج بود در تحريك عواطف و احساسات موثرند و قلب‌ها را براي درك و فهم عمق واقعه عاشورا و ابعاد فداكاري شهداي كربلا آماده مي‌كنند. اين، كاري است كه از وعظ و خطابه به تنهائي برنمي‌آيد و جمع اين هر دو با همديگر است كه مي‌تواند عزاداري را كامل كند. در طرف مقابل، كساني كه با افراط در پرداختن به حواشي و افزودن فرعيات، اصل را به فراموشي مي‌سپرند نيز عزاداري را به مسلح پوچي و بي‌هدفي مي‌برند. در اين روش افراطي به تدريج وعظ و خطابه كه مغز عزاداري‌هاست حذف مي‌گردد و يا به حاشيه رانده ميشود و افراد بي‌سواد و بي‌اطلاع از معارف دين، صحنه گردان عزاداري‌ها مي‌شوند. اين وضعيت كه اكنون متاسفانه در حال گسترش است. اين، يك خطر است كه در درازمدت مي‌تواند به يك تهديد براي جامعه و براي خود عزاداري‌ها تبديل شود و براي آنكه گرفتار چنين تهديدي نشويم بايد فرهنگ اعتدال بر عزاداري‌ها حاكم شود"
در خاتمه اینکه به نظر می رسد که از یک سو روند ادامه دار جنگ قدرت و ثروت که پس از حذف رقیب مغلوب از صحنه ی قدرت و فعالیت سیاسی که در نمایش خیمه شب بازی کودتای پاسداری 22 خرداد 88 طراحی و اجرا شد، آنگونه که پس از آن ترکش این جنگ حذف شدگی دامنه ی رفسنجانی را گرفته است که از طریق بهانه کردن آقازاده مهدی رفسنجانی و تهدید به استراد و محاکمه ی وی به ایران دنبال می شود . مهمتر اینکه دنباله ی این جنگ به درون باند های مافیائی کودتاگر مدعی اصول گران رسوخ و سرایت کرده است و هر روز دامنه ی این رقابت گسترده و برجسته تر می شود . از طرف دیگر سیاست ابزاری کردن دین و اسلام که در 32 سال گذشته بشدت در همه سطوح حکومتی مورد استفاده واقع شده است . اکنون نه اینکه این حربه لو رفته و سوخته شده است ، بلکه تبدیل به تیغه ی دولبه ای شده است که تا کنون اگر چنانچه بخش تیغه ی بیرونی تیزی و برائی داشت . ولی این خصلت را از دست داده است. زیرا که نه اینکه همچون گذشته کار برد ندارد ، بلکه لبه ی تیز تیغه ی درونی اش فعال شده است . طوریکه حالت خود زنی به خود گرفته است . برای همین است که سر مقاله نویس این خطر را درک کرده است و از این خطر زیر چتر تفریط و افراط و پرهیز و دوری جستن از آن یاد کرده است . به خصوص اینکه ماه محرم شروع شده که وی مجبور شده است تا که هشدار جدی دهد که تفریط و افراط گری های و اعظان و منبریان و مداحان و نوحه گویان بی سواد و سطحی نگر در بستر رقابت تهی و پوچ و بی محتوا کردن آرمان و اهداف عاشورا و کربلا و امام حسین در راستای قدرت هستند که اقدامی بس خطرناک می باشد
"افراط و تفريط در هر كاري ناپسند و زيانبار است. خلقت انسان و كائنات براساس اعتدال صورت گرفته و به همين جهت، رفتارهاي انسان و رفتاري كه با انسان‌ها ميشود و همچنين رفتارهائي كه انسان‌ها با ساير موجودات مي‌كنند اگر بر مبناي اعتدال باشد به نتيجه مطلوب منجر ميشود و اگر با افراط و تفريط همراه باشد نه تنها نتيجه بخش نخواهد بود بلكه عوارض منفي هم خواهد داشت. عاشورا، برخورد دين‌مدارانه با افراط‌ها و تفريط‌هائي بود كه دين خدا را تهديد مي‌كردند. كساني كه به برپائي عزاداري حسيني و زنده‌نگهداشتن ياد و راه شهداي كربلا كمك كرده و مي‌كنند، در عين حال كه در حفظ ميراث كربلا سهمي دارند، نبايد تصور كنند كه در اين جاودانگي نقش دارند. اين جاودانگي، اثر مستقيم و بلاواسطه خون امام حسين عليه‌السلام و شهداي كربلاست و همه ما بايد بدانيم كه اعتقادات ما را نيز اين خون‌ها حفظ كرده‌اند و دلبستگي ما به اهل بيت عصمت و طهارت و آشنائي ما با اسلام ناب محمدي صلوات‌الله و سلامه عليه مرهون فداكاري‌هاي شهداي كربلاست. نگاه‌هاي متفاوت به عزاداري امام حسين و شهداي كربلا هميشه وجود داشت و افراط و تفريط‌هائي كه امروز ديده و شنيده ميشود چيز تازه‌اي نيست.عده‌اي، عزاداري محدود و در قالب وعظ و خطابه و حذف دستجات سينه‌زني و سنت‌هاي رايج را توصيه مي‌كنند و با هر كاري بيش از اين ميزان محدود مخالفند. عده‌اي در مقابل، هر روز هرچه مي‌توانند بر حواشي مي‌افزايند و فرعيات را بقدري گسترش مي‌دهند كه اصل به فراموشي سپرده ميشود. بدون ترديد، اين هر دو نگاه و روش، با عزاداري مفيد و موثر فاصله دارند. وجود عزاداري‌هاي سنتي در قالب دستجات سينه‌زني و سنت‌هائي كه از قديم رايج بود در تحريك عواطف و احساسات موثرند و قلب‌ها را براي درك و فهم عمق واقعه عاشورا و ابعاد فداكاري شهداي كربلا آماده مي‌كنند. اين، كاري است كه از وعظ و خطابه به تنهائي برنمي‌آيد و جمع اين هر دو با همديگر است كه مي‌تواند عزاداري را كامل كند. در طرف مقابل، كساني كه با افراط در پرداختن به حواشي و افزودن فرعيات، اصل را به فراموشي مي‌سپرند نيز عزاداري را به مسلح پوچي و بي‌هدفي مي‌برند. در اين روش افراطي به تدريج وعظ و خطابه كه مغز عزاداري‌هاست حذف مي‌گردد و يا به حاشيه رانده ميشود و افراد بي‌سواد و بي‌اطلاع از معارف دين، صحنه گردان عزاداري‌ها مي‌شوند. اين وضعيت كه اكنون متاسفانه در حال گسترش است. اين، يك خطر است كه در درازمدت مي‌تواند به يك تهديد براي جامعه و براي خود عزاداري‌ها تبديل شود و براي آنكه گرفتار چنين تهديدي نشويم بايد فرهنگ اعتدال بر عزاداري‌ها حاكم شود"
در خاتمه اینکه به نظر می رسد که از یک سو روند ادامه دار جنگ قدرت و ثروت که پس از حذف رقیب مغلوب از صحنه ی قدرت و فعالیت سیاسی که در نمایش خیمه شب بازی کودتای پاسداری 22 خرداد 88 طراحی و اجرا شد، آنگونه که پس از آن ترکش این جنگ حذف شدگی دامنه ی رفسنجانی را گرفته است که از طریق بهانه کردن آقازاده مهدی رفسنجانی و تهدید به استراد و محاکمه ی وی به ایران دنبال می شود . مهمتر اینکه دنباله ی این جنگ به درون باند های مافیائی کودتاگر مدعی اصول گران رسوخ و سرایت کرده است و هر روز دامنه ی این رقابت گسترده و برجسته تر می شود . از طرف دیگر سیاست ابزاری کردن دین و اسلام که در 32 سال گذشته بشدت در همه سطوح حکومتی مورد استفاده واقع شده است . اکنون نه اینکه این حربه لو رفته و سوخته شده است ، بلکه تبدیل به تیغه ی دولبه ای شده است که تا کنون اگر چنانچه بخش تیغه ی بیرونی تیزی و برائی داشت . ولی این خصلت را از دست داده است. زیرا که نه اینکه همچون گذشته کار برد ندارد ، بلکه لبه ی تیز تیغه ی درونی اش فعال شده است . طوریکه حالت خود زنی به خود گرفته است . برای همین است که سر مقاله نویس این خطر را درک کرده است و از این خطر زیر چتر تفریط و افراط و پرهیز و دوری جستن از آن یاد کرده است . به خصوص اینکه ماه محرم شروع شده که وی مجبور شده است تا که هشدار جدی دهد که تفریط و افراط گری های و اعظان و منبریان و مداحان و نوحه گویان بی سواد و سطحی نگر در بستر رقابت تهی و پوچ و بی محتوا کردن آرمان و اهداف عاشورا و کربلا و امام حسین در راستای قدرت هستند که اقدامی بس خطرناک می باشد
هوشنگ بهداد
http://www.jomhourieslami.com/1389/13890920/13890920_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html
روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 20 آذر ماه سا ل 1389
اعتدال در عزاداري
http://www.jomhourieslami.com/1389/13890920/13890920_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html
روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 20 آذر ماه سا ل 1389
اعتدال در عزاداري
