روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی شنبه 24 مهر ماه سال 1389
نقد و بررسی : سرمقاله روزی نامه حکومتی جمهوری "عراق، گرفتار دايره‌هاي تنگ حزبي"
"این چگونه جهان بی در و پیکر و چگونه حقوق بشر ودم زدن از آن می باشد که تبدیل به ابزار سیاسی هدفدار شده است؟"

این چگونه جهان بی در و پیکری است و چگونه حقوق بشر و دم زدن از آن می باشد که تبدیل به ابزار سیاسی هدفدار شده است؟ آنگونه که ابر قدرت جهان آمریکا تبدیل به شیر بی یال و کوپالی شده است که با حضور در عراق که به بهانه آزادی و صلح در عراق این کشور اشغال نظامی شد و پایگاه های نظامی سازمان مخالفین رژیم ضد بشری حاکم بر ایران را بمباران هوائی نمود . سپس خلع سلاح شان کرد . آنگاه نام شان را بر توی لیست سازمان و گروه های تروریستی نهاد تا که با بسته شدن سنگس گ رها شود ویکه تاز عراق شود و آنگونه عربده کشی مستانه کند و آزادانه دست به اقدام تروریستی و انتحاری و انفجاری و آدم ربائی در عراق بزند که نه این کشور را تبدیل به و یرانه و باتلاق نموده است ، بلکه رحم هم به نیروهای نظامیان آمریکائیان در عراق هم رحم نمی کند . مهمتر اینکه از طریق مهره ی دست نشانده ی خود در عراق نوری مالکی و عواملش آنگونه جنایات ضد انسانی در عراق به خصوص در مورد مجاهدین کمپ اشرف مرتکب شده است که اقدمات این مهره ی دست نشانده سند محرز جنایت علیه ی بشریت می باشد . از سوی دیگر ولی وقیح و پاسداران و سپاه قدس با گروگان گرفتن مردم عراق و حیات خلوت کردن عراق اهداف باج گیرانه ی هسته ای خود و تبدیل کردن عراق به کانون صدور اقدامات و اهداف تروریست و ارتجاع و بحران به منطقه را دنبال کرده اند . عجیب و سئوال بر انگیز تر اینکه با کشته و مجروح شدن نظامیان آمریکائی در عراق که همراه با هزینه شدن صد ها میلیارد دلار بوده است. ولی پیوسته حاکمان تهران تأکید می کنند که می بایست خاک عراق را آمریکا هر چه زود تر ترک کنند و این کشور را به پاسداران واگذارند تا که حکومت دست نشانده ولایت وقیح مشابه تهران در عراق بر پا شود . البته معلوم نیست که چرا آمریکا نه اینکه شانه از مسئولیت دفاع و حفاظت از اشرف خالی نمود ، بلکه حفاظت و مراقبت از مجاهدین حفاظت شده از اشرف را به دولت دست نشانده ی حاکمان تهران در عراق سپرد که اکنون همه نظاره گر هستند که چگونه حاکمان تهران با مداخله گری آشکار مزدوران از سوی وزارت بد نام اطلاعات به بغداد اعزام شد ه و در جلوب درب اشرف همآهنگ و بسیج شدند تا با حمایت دولت غیر قانونی نوری مالکی علیه ی مجاهدین اشرف دست به تهدید بزنند . بد تر اینکه از سوی دیگر دخالت گری شفاف تر مداخله گری در امور داخلی عراق از سوی حاکمان تهران است . زیرا که 8 ماه است که ولی وقیح و پاسداران کودتاگر و سپاه قدس و سفیر دیپلمات پاسدار تروریست سفیر رژیم تروریستی در بغداد تا کنون اجازه نداده اند تاکه ایاد علاوی نخست وزیر عراق شود. بهر حال سرمقاله نویس همچون همیشه از موضع مالک و نماینده و سخنگوی کشور وملت عراق وارد صحنه شده است . تا با فراموش کردن مطالبات مردم ایران و دور زدن اختلافات و تضاد و رقابت و جنگ قدرت داخلی که حاصل عملکرد بیش از 31 ساله ی حاکمان و دولت مردا ن رژیم ضد بشری است . دیگر چه گلی بر سر مردم ایران زده اند که اکنون قرار است پس از آزمون شد ن جنایات و خیانت مرتکب شده شان که پس از اشغال نظامی این کشور امکان پذیر شد . دیگر چه اهداف جنایت آمیز و توطئه های شوم بیشتری را می خواهند مرتکب در عراق شوند که بدون اشاره به نقش مداخله گرایانه ی حاکمان تهران در عراق و حمایت مستمری که از پادو نوری مالکی می کنند تا هر طوری شده نوری مالکی دوباره نخست وزیر عراق شود و از طریق وی اهداف خودشان را پیگیری کنند که سرمقاله نویس با آویزان شدن به خطبه ی امام جمعه ی کربلا و انتقاد وی به تأخیر تشکیل دولت در عراق عامل عدم تشکیل دولت در عراق را سفر برخی رهبران سیاسی عراقبه کشور های دیگر و زیادی خواهی گروه های سیاسی دانسته است . البته منظور رقبا و منتقدان نوری مالکی می شود ونه اینکه شامل نوری مالکی و حامیان وی شود که ایئگونه نقل قول و جمع بندی کرده است:

"شيخ عبدالمهدي الكربلائي، امام جمعه كربلا ديروز در خطبه نماز جمعه اين شهر گفت: "انتظار ما از گروه‌هاي سياسي عراق اينست كه بيش از اين در تشكيل دولت تعلل نكنند و اين واقعيت را بدانند كه اغلب مردم عراق از اينكه تاكنون احزاب سياسي براي تشكيل دولت جديد به توافق نرسيده‌اند احساس منفي دارند". نگاه رهبران احزاب سياسي عراق به خارج از اين كشور. سفرهاي متعدد سران احزاب عراقي در 8 ماه گذشته به چند كشور عربي، اروپائي و آمريكا اين گمان را در اذهان و افكار عمومي تقويت كرده است كه رهبران احزاب سياسي عراقي قدرت تصميم‌گيري ندارند و نمي‌توانند در داخل عراق و با توافق همديگر به نتيجه روشني برسند و تكليف دولت را روشن نمايند. آنها مي‌گويند هر چند سفر به كشورهاي مختلف تحت پوشش رايزني صورت مي‌گيرد ولي ترديدي نيست كه به نوعي دخالت آن كشورها در مسائل داخلي عراق و به تأخير افتادن تشكيل دولت منجر مي‌شود. ازسخنان ديروز امام جمعه كربلا اين نكته نيز كاملا مشخص است كه يكي از مشكلات تشكيل دولت، سهم‌خواهي‌هاي مربوط به وزارتخانه‌هاي كليدي است. وي در خطبه نماز جمعه گفت: بايد درباره نحوه تقسيم پست‌هاي كليدي كه هنوز پس از 7 ماه مشخص نشده است توافق شود زيرا اگر تكليف اين موضوع مشخص نشودممكن است بلاتكليفي دولت آينده تا يكسال طول بكشد. مهمترين محور، مشخص شدن رئيس دولت است. طبق قانون اساسي عراق، رئيس دولت، نخست‌وزير است و اختيارات اجرائي كشور در دست اوست. به همين دليل، اختلاف اصلي در 7 ماه گذشته بر سر اين بود كه چه كسي نخست‌وزير باشد. طبيعي است كه هر حزبي كه بتواند اين امتياز را از آن خود كند، قدرت اجرائي كشور رابه دست خواهد گرفت و اگر با هوشمندي عمل كند ميتواند پايه‌هاي قدرت خود را براي آينده نيز تقويت نمايد. عراق، امروز پيش از هرچيز به وحدت نياز دارد تا بتواند مشكلات بزرگي همچون حضور اشغالگران، امتيازات زيادي كه آمريكا حتي پس از خارج ساختن نظاميان خود از خاك عراق، به آنها براي حفظ سلطه خود بر اين كشور و منطقه نياز دارد، ناامني، عقب ماندگي‌هاي عمراني و صنعتي و علمي و اختلافات قومي و نژادي را حل نمايد. در شرايط كنوني، حتي ائتلاف‌ها نيز به تنهائي براي حل مشكلاتي كه برشمرديم كارائي لازم را ندارند. در سفر مصر از سيدعمار حكيم، رهبر مجلس اعلاي اسلامي عراق سئوال شد نظرش درباره اينكه عراق ركورد‌دار تاخير در تشكيل دولت گرديده و نام اين كشور در كتاب ركوردهاي گينس به ثبت رسيده است چيست؟ سئوال مهمي است كه وي در جواب آن فقط توانسته ابرازتاسف كند. اين ابرازتاسف، هيچ مشكلي را حل نمي‌كند و مشكل فقط هنگامي حل خواهد شد كه رهبران احزاب از منافع محدود حزبي و جناحي عبور كرده و به منافع بالاتر بيانديشند. سيدعمار حكيم، هرچند گفته است از هر كس كه توانائي تشكيل دولت را دارد ميخواهم بيايد و با جلب اكثريت مطلق مجلس دولت راتشكيل دهد لكن اين انتظار از خود او و مجلس اعلا نيز وجود دارد كه براي تحقق چنين خواسته‌اي تلاش كنند و راه را براي خروج از بن بستي كه همه در پيدايش آن سهيم هستند باز نمايند"
در خاتمه اینکه آخر این چگونه سیاست خیانت آمیز مماشات گرایانه و تناقض آمیز غرب به خصوص آمریکا با رژیم ضدبشری حاکم بر ایراو می باشد که برای سالیان متمادی ادامه داده و تکرار اندر تکرار شده است . چونکه از یک سو رژیم ضد بشری را به خاطر نقض مستمر حقوق بشر و سیاست صدور تروریسم و ارتجاع و بحران به برون مرز در مجامع حقوقی و قضائی بین المللی متهم ومحکوم می کنند . اما از طرف دیگر مجوز ویزای ورود به نیویورک و سخنرانی در سازمان ملل برای پاسدار گماشته احمدی نژاد صادر می شود تا با فراموش کردن سانسور و خفقان و سرکوب رو به افزایش در داخل کشور فرصت داشته باشد تا هرچه که دلش می خواهد بگوید تا جائیکه در دفاع تاکتیکی و جهت دار از فلسطین مقامات آ مریکائی را متهم به توطئه ی طراحی شده ی 11 سپتامبر می کند. تا با اینگونه تبلیغ نمودن فضای عوامفریبانه برای جا پا باز کردن مانور تبلیغاتی سفر به لبنان و حضور در جنوب لبنان فراهم شود . تا در آنجا دفاع از اهداف سلاح هسته ای شود و دشمنی با مذاکرات صلح خاور میانه گردد و اسرائیل نیز تهدید به حذف و نابودی شواد . یعنی آشکارا برای فرار از بحران های داخلی و نفی کردن دست داشتن حزب الله لبنان در قتل رفیق حریری زمینه ی تحریک کردن حزب الله لبنان برای آمادگی جنگی دیگر در خاور میانه هموار شود . اما مشخص نیست که سکوت سیاست بازان مماشات گر برای چیست؟ زیرا که اگر چنانچه جنگی دیگر در خاور میانه آغاز شود و لبنان بازهم تبدیل به سر زمین سوخته شود و منطقه ناامن و بی ثبات گردد تا شرایط برای عبور رفت از بحران هسته ای رژیم ضد بری کودتائی فراهم شود و فرصت لازم برای حاکمان تهران بدست آید تا با شتاب بیشتر تلاش برای دسترسی به سلاح ای نمایند آن زمان پاسخ غرب به ویژه مقامات آمریکائی مقابل سیاست خائنانه ی مماشات گرایانه و زد و بند های پشت پرده ی چیست که از طریق لابی های فرصت طلب کار چاق دلال دو طرفه دنبال می شود؟

هوشنگ بهداد
http://www.jomhourieslami.com/1389/13890724/13890724_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html
روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی شنبه 24 مهر ماه سال 1389
عراق، گرفتار دايره‌هاي تنگ حزبي