روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی سه شنبه 13 بهمن ماه سال 1388

نقد و بررسی : سرمقاله روزی نامه حکومتی جمهوری " عزم ملي در حوزه اقتصاد "

" مگر کوسه می تواند دارای ریش پر پشت باشد که باید توقع برنامه ی اقتصادی مدون از رژیم کودتائی بدون باور به تئوری اقتصادی داشت؟ "

اعتراف سر مقاله نویس در ابتدای سر مقاله که اعتراف کرده است که كشور در حال حاضر در برهه حساسي قرار دارد که از نظر برنامه ريزي و هدف گذاري آينده به ويژه در حوزه اقتصاد ی می خواهد این شرایط بحرانی را سپري كند که توصیه کرده طوری باید برنامه اقتصادی ارائه کند که واقعی باشد و موجب تأکید مردم ونه بالا بردن سطح توقع شان بالا برده شود که امکان اجرا شدنش نباشد. البته سر مقاله نویس فراموش کرده است که خمینی شیاد 31 سال پیش آن زمان که حال و هوای انقلابی بود و فضای نیم بند دمکراتیک حاکم بود که بحث و جدل ها پیرامون اینکه اقتصاد زیر بنا می باشد . خمینی شیاد برای اینکه آب پاک برروی دست نظریه پردازان این تئوری برزید گفت که اقتصاد مال خر است و ملت ما برای ارزان شدن خربزه انقلاب نکرده است . همچنین در جمله و قول قصار دیگر شیادانه گفت که حکومت آینده تعلق به مستضعفان و پا برهنگان دارد .

همینطور گویا سر مقاله نویس از یاد برده است که چگونه پس از اینکه پاسدار گماشته احمدی نژاد رئیس جمهور شد . برای اینکه با خیال آسوده و بدون درد سر سپرده ذخایر ارزی را بالا بکشد و بودجه را هرگونه که دوست دارد تنظیم کند . سازمان مدیریت و برنامه ریزی بودجه را منحل کرد . در ادامه در دیداری که با احمد توکلی رئیس کمیسیون پژوهش های بازار مکاره هفتم و محمد رضا باهنر داشت که نایب رئیس اول بازار مکاره ی مجلس هفتم داشت اذعان کرد که به تئوری های اقتتصادی باور ندارد . بنابراین ماحصل اینگونه تئوری ها و اقدامات خمینی شیاد و پیروانش پیرامون مسائل اقتصادی موجب شده است که روند رشد لجام گسیخته ی تورم و گرانی و افزایش فقر و گرانی افزوده گردد و حجم نقدینگی آنگونه شود که چشم انداز نه کاهش و نه تثبیت تورم و گرانی که وارونه ی مهار ناپذیر آن واقعیت داشته باشد چونکه گذشته از 3 برابر شدن واردات نسبت به صادرات و تعطیل شدن کارخانجات تولیدی صنعتی و افزوده شدن بر صف خیل ارتش بیکاران در بخش صنعتی و تولیدی و حتی در بخش کشاورزی وضعیت بر نامه ریزی اقتصادی بطوری خطر آفرین یا در اصل دچار بی برنامگی شده است که سرمقاله نویس مجبور شده از حساس بودن برهه ی خطری عدم برنامه ریزی اقتصادی و هدف گذاری آینده اعتراف کند. برای اینکه پیروان عصر شتر سواری ملوک الطوایفی حاکم که فقط در گیر جنگ قدرت و حذف رقیب برای انباشت هر چه بیشتر ثروت و انحصاری کردن قدرت و ثروت می باشند .اینان نه هر گز نه تعلق ونه همآهنگی به این دنیای مدرن کنونی ندارند و نمی توانند دارای اهداف بر نامه ریزی درست بودجه بندی و هدفمند کردن اقتصادی باشند. به خصوص اینکه به جای اطلاع رسانی و بیلان دادن عملکرد دقیق وعده های دروغین بموازات آمار های دروغ با چاشنی تبلیغاتی دروغین می دهند که جز سیاه کردن مردم و سرکار گذاشتن شان و نه برآورده کردن مطالبات شان هر گزهدفی دیگر مورد نظر نبوده و نمی باشد. لذا هرگونه انتظار بر نامه ی هدفمند داشتن آنهم پیرامون مسائل اقتصادی و بودجه بندی خوش خیالی محض با نادیده گرفتن تجربه ی 31 سال گذشته است که بدون جنجال آفرینی و شعار محوری همراه با تبلیغات پیرامون آمار های دروغ و اصرار کردن در کار نبوده است که بدور از واقعی بودن برنامه ی عملی اقتصادی یا برنامه ریزی علمی بودجه بوده است که سر مقاله نویس اکنون انتظار دارد که شرایط همچون 31 سال گذشته اینگونه نباشد که وی چنین پرهیز کردن از تکرارش را توصیه کرده است :

" پرهيز از شعار محوري بودن يكي از مهمترين مسائلي است كه در كوران تدوين بررسي و اجراي برنامه هاي اقتصادي ـ اجتماعي بايد نسبت به آن هوشيار بود. منظور از شعار محوري بودن پافشاري بيش از حد و اغراق گونه بر نتايجي است كه متوليان تصميم سازي تصميم گيري و اجرا با هدف نيل به آنها برنامه هاي خود را تدوين كرده اندبه عبارت ديگر بر مديران و مسئولان جامعه واجب است كه با تبيين هرچه بيشتر و شفاف تر اجزا و اهداف برنامه ها و طرحهاي خود براي افكار عمومي اين حس را در قاطبه مردم ايجاد كنند كه آنچه از سوي مسئولان تدارك ديده شده در چارچوب منافع ملي و آسايش و آرامش آحاد جامعه است . در چنين حالتي است كه مي توان انتظار داشت عزمي عمومي و قدرتمند براي كمك به تحقق اهداف عاليه ترسيم شده در ميان مردم ايجاد گردد. نقطه مقابل اين رفتار كوبيدن بر طبل اهداف است كه ناگزير انسان را به ورطه شعارزدگي مي كشاند چرا كه اين توقع ايجاد مي شود كه جاي خالي ارتباطي مبتني بر اعتماد صداقت و شفافيت را بين مردم و حاكميت بزرگنمايي اهداف پر كند كه همان شعارزدگي است . براي رسيدن به اين هدف پرهيز از طرح شعارهاي ناممكن بالا بردن سطح توقع عمومي از نتايج اين برنامه ها و استتار پيامدهاي سخت برخي از برنامه هاي لازم كه كشور به آنها در اين مقطع نياز دارد از مهمترين اولويتها تلقي مي شوند. "

در خاتمه اینکه همانگونه که نمی توان ریش پر پشت داشتن از آدم کوسه ی بی ریش توقع داشت . بنابراین از امام جرجره ای که 31 سال است که سیستماتیک کور کرده است تا اینکه شفا دهد هرگز نمی توان انتظار معجزه گری غیر مترقبه داشت که تداعی کننده ی این مثل است که گفته می شود چاقو دسته ی خودش را نمی برد . پس و قرارنیست که دولت نا مشروع می خواهد بر نامه ی اقتصادی پیشنهاد و پیگیری کند آنهم طبق بر نامه ی تدوین شده پیش رودکه موجب رونق و شکوفائی اقتصادی کشور شود . هم اینکه رفاه اجتماعی وگشایش معضلات معیشتی مردم به خصوص اقشار تهی دستان را بهمراه داشته باشد . برای اینکه چنین توقعی از رژیمی که از رأس تا ذیل آن فاسد و آلوده می باشد که حتی شاهد بودیم که چگونه عباس پالیزدار در دانشگاه همدان لیست اسامی کلان دزدان و غارتگران بیت المال را در همدان فاش ساخت که همگی جزو نزدیکان لوطی جماران می باشند . همچنین دیدیم که چگونه در مناظره های تلویزیونی تبلیغات نامزدان ریاست جمهوری پاسدار احمدی نژاد با افشاگری که پیرامون دولت های قبل از خودش کرد که گفت همگی خود و آقازاده ها و نزدیکان شان دزد و غارتگر بودند . از طرف دیگر نامزدان رقیب هم وی را متهم کردند که چرا پاسخ نمی دهد مبلغ 330 میلیاردلار در آمد نفت در 4 سال دولت نهم را چکار کرده است و تأکید برروی مفقود شدن یک میلیارد دلار فروش نفت درون دولت نهم کردند که پرونده اش هنوز مفتوح می باشد ؟ خلاصه در آن مناظره های تلویزیونی این رژیم فاشیستی تروریستی کودتائی بود که به محاکمه کشانیده و محکوم شد . بنابراین چگونه می توان انتظار از چنین رژیم و کارنامه سیاهی که دارد تا که بتواند طبق برنامه ی تدوین شده ی اقتصادی برنامه هایش پیش رود؟

هوشنگ – بهداد

http://www.jomhourieslami.com/1388/13881113/index.html

روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی سه شنبه 13 بهمن ماه سال 1388