روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 3 شنبه 15 شهریور 1390
نقد وبررسی : سرمقاله ی روزی نامه ی حکومتی جمهوری " انعطاف تركيه و پيامدهاي معكوس
"سر مقاله نویس توقع دارد که ترکیه از بقیه فاصله بگیردو با گذاشتن همه تخمرغ هایش توی یک سبد بطور دربست بسوی حاکمان ایران آید و سرنوست خود را به سرنوشت مبهم رژیم ضدبشری و قرون وسطایی پیوند بزند. در غیر اینصورت چنین دچار تناقضي شكننده ای خواهد شد كه راهكار خروج از چنين بن بستي هم برايش مجهول و پرابهام و غیر قابل تصور خواهد بود"
پس از تنشی که میان ترکیه و اسراییل به وجود آمده است که ناشی از گزارش سازمان ملل پیرامون تهاجم کماندوهای اسراییل به کشتی های کاروان آزادی از سواحل ترکیه بسوی نوار غزه بود که منجر به کشته شدن 9 نفر از سر نشینان کشتی ترکیه ای شد که عازم نوار غزه بود. البته پس از این واقعه و سپس تغییر و تحولات منطقه دولت مردان ترکیه تلاش می کنند که آگاهانه سیاستی اتخاذ کنند که از هر سو برد- برد و نه باخت برای شان در بر داشته باشد . زیرا می دانند که منطقه بحرانی می باشد و ادامه ی این بحران به سوریه همسایه اش رسیده است. به خصوص این که کوشش می کنند تا که ترکیه به کشور ها ک اتحادیه اروپا به پیوندد . ضمن اینکه ترکیه رابطه ی بسیار نزدیکی با آمریکا دارد . همچنانکه رابطه ی دیپلماتیک با اسراییل هم حفظ شده است . اما عجیب است برخلاف سرمقاله نویس که آن روی سکه ی نظر همتای یادداشت روزنویس دروغ نامه ی امروز کیهان را به نمایش گذاشته است . زیراکه مدعی قلم زن یادداشت روز نویس کیهان اعتراف کرده است که روس ها در چند سال گذشته در مورد قول های داده شده ی راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر دوره ی 5 سال را به 10 سال موکول کردند تا فرصت طلبانه هر چه بیشتر باج خواهی کنند. همچنین اذعان کرده است که مشخص است روس ها حفظ منافع کلان شان با آمریکا را ترجیح می دهند به منافع کوچکتری که در ایران دارند . اما اکنون سرمقاله نویس تلاش می کند عکس اینگونه اعتراف همتای خودش را در مورد ترکیه پیگیری کند و آشکارا منافع کلان ترکیه با آمریکا و اروپا و کشور های عربی را نادیده انگاشته است. به خصوص اختلاف عمیق مواضع مخالف و موافقی که محور بشار اسد رئیس جمهور سوریه میان دو کشور بین شان وجود دارد . همینطور همین اختلاف موضع نسبت به عراق به ویژه در کردستان عراق هست همانطور که مشابه همین سیاست تناقض آمیز دو کشور در بحرین هم دنبال می شود. . با این حساب سر مقاله نویس توقع دارد که ترکیه از بقیه فاصله بگیرد و با گذاشتن همه تخمرغ هایش توی یک سبد بطور دربست بسوی حاکمان ایران آید و سرنوست خود را به سرنوشت مبهم رژیم ضدبشری و قرون وسطایی پیوند بزند. در غیر اینصورت چنین دچار تناقضي شكننده ای خواهد شد كه راهكار خروج از چنين بن بستي هم برايش مجهول و پرابهام و غیر قابل تصور خواهد بود:
"حمله صهيونيستها به كشتي آزادي در سال گذشته رخ داد و تركيه همواره خواستار عذرخواهي رسمي سران رژيم صهيونيستي بود اما رژيم تل آويو هنوز هم از هرگونه عذرخواهي رسمي پرهيز ميكند. اين بدان معني است كه گزارش سازمان ملل از اساس قضيه، جانب صهيونيستها را گرفته و بنيان حركتها براي كمك رساني به مردم مظلوم غزه را به زير سئوال برده است. با توجه به اينكه سفير رژيم صهيونيستي مدتها پيش به تل آويو بازگشته و عملاً در آنكارا حضور ندارد، اين تصميم آنكارا صرفاً به منزله اقدامي در جهت نشان دادن "ابتكار عمل" محسوب ميشود و با اين هدف صورت گرفته كه ثابت كند آنكارا در اين مقوله تصميم گيرنده استبا وجود اين، محتواي گزارش سازمان ملل يكبار ديگر نقش دستهاي پشت پرده در تنظيم گزارشها و مشخصاً دستكاري در متن گزارشهاي منتسب به سازمان ملل را به رخ ميكشد. اين پديده به دولتمردان تركيه گوشزد ميكند كه عليرغم نرمش و انعطاف در قبال غرب، رفتار آنها با تركيه، چندان تناسبي با انعطاف پذيري آنكارا ندارد. اين نكته از آن جهت اهميت دارد كه آنكارا اخيراً مراتب آمادگي كامل خود را با استقرار سپر دفاع ضد موشكي ناتو در خاك اين كشور اعلام كرده و تصور ميكرد چنين انعطافي ميتواند اوضاع را به نفع تركيه تغيير دهد. در واقع هدف اصلي سيستم راداري ناتو در تركيه، انجام عمليات جاسوسي و كنترل ناوبري هوائي ايران است كه تصور نميرفت تركيه با چنين طرحي موافقت كند و عملاً مرزهاي خود با ايران را به يك مرز متخاصم تبديل نمايد ولي آنكارا تصور ميكرد با اين خوش خدمتي ميتواند اهداف خود را تأمين كند ولي انتشار اين گزارش ثابت كرد همه محاسبات و انتظارات آنكارا در منطقه به كلي برباد رفته است. از دولتمردان اسلام گراي تركيه كه بارها طعم تلخ توطئههاي آمريكا و متحدانش را چشيدهاند و دولت آنها و اسلاف آنها از جمله "نجم الدين اربكان" با اشاره همين قدرتهاي شيطاني دچار بحران و حادثه شده، كاملاً بعيد بود كه از غرب انتظار ديگري داشته باشند و مهمتر آنكه به آنها اعتماد كنند و با آنها همراهي نمايند. واقعيت اينست كه غرب و به ويژه آمريكا اكنون مدتهاست كه در برخورد با تركيه، شمشير را از رو بسته و نه تنها اتحاديه اروپا، درخواستهاي مستمر آنكارا براي ورود به اين اتحاديه را هميشه رد كرده بلكه با نبش قبر تاريخ، اميدوار است كه با تمركز برروي جنگ عثمانيها در قرن گذشته عليه ارامنه و معرفي آن به عنوان نسل كشي، از آبهاي گل آلود منطقه ماهي بگيرد. آنكارا چگونه ممكن است فراموش كند كه توافق تاريخي با ارمنستان را، اشارات آمريكا به شكست كشانيد؟ با علم به اين موارد آشكار كه درك آن حتي به هوش سياسي چنداني هم احتياج ندارد، سرمايهگذاري آنكارا در طرحهاي مداخله جويانه غرب در منطقه جاي سئوال دارد. به راستي آنكارا در بحران اخير سوريه و در تلاش براي دامن زدن به ناامني و بيثباتي در اين كشور چه منافعي را جستجو ميكند كه با دربارهاي ارتجاع عرب و با واشنگتن و تل آويو همصدا شده است؟ دولتمردان تركيه براي چرخش سياسي در قبال فجايع بحرين چه توجيهي دارند كه يك روز آنرا "كربلاي تاريخ معاصر" ميخوانند و سپس براي تحكيم رژيم فاسد و خون آشام آل خليفه با دژخيمان و اشغالگران سعودي نرد عشق ميبازند؟ تركيه و اسلام گرايانش هرگز تصور نكنند كه انعطاف در برابر غرب، فرصتي براي كسب امتيازات بيشتر را براي آنها فراهم خواهد كرد بلكه برعكس، آنها را دچار تناقضي شكننده ميكند كه راهكار خروج از چنين بن بستي هم براي آنها مجهول و پرابهام خواهد بود.
در خاتمه اینکه پس از تحولات منطقه و قیام های ضد دیکتاتوری که تا کنون منجر به سقوط و فرار چند دیکتاتور شده است . مقامات ترکیه تلاش گسترده کرده اند تا حضور هر چه پررنگ تر داشته باشند . آنچنانه که به نظر می رسد که با همکاری و تبانی آمریکا و غرب و به خصوص عربستان سعودی الگویی از حکومت کنونی ترکیه از طریق تقویت جریان اخوان المسلمین در منطقه جایگزین شود . از سوی دیگر در کنار فلسطین هم قرار دارند . زیراکه فلسطینیان از طریق سازمان ملل طرح کشور مستقل فلسطین را دنبال می کنند تا که به رسمیت شناخته شود که هر گز مورد موافقت حاکمان ایران نیست . بنابراین موضع گیری ترکیه علیه ی اسراییل تاکتیک تبلیغاتی برای جلب اعتماد بیشتر کشور های عربی می باشد . فراموش نشود که سازمان ملل با حمایت آمریکا پیرامون تهاجم کماندوهای اسراییل به کشتی ترکیه و کشته شدن 9 نفر شهروند ترکیه ای طوری موضع گیری جانبدارانه اتخاذ کرده است که فشار زیادبرروی اسراییل وارد نشود و مشکل پیگیری برای مهاجمان کماندوهای اسراییلی پیش نیاید . همانگونه که شرایط هم آنگونه به نفع پیشنهاد فلسطین برای تشکیل کشور مستقل در سازمان ملل تمام نشود که هزینه ی وتو کردن از سوی آمریکا بسیار سنگین شود . در نهایت به زیان آمریکا و اسراییل تمام شود.
هوشنگ بهداد
http://www.jomhourieslami.com/1390/13900615/13900615_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html
روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی 3 شنبه 15 شهریور 1390
انعطاف تركيه و پيامدهاي معكوس