چرا رادیو توده ای دیدگاه ها در سیدنی به مناسبت قتل عام زندانیان سیاسی 67 مجاهدین را متهم می کند؟
بر هیچ عنصر سیاسی که مسایل مر بوط به ایران را دنبال می کند پوشیده نیست که چگونه رژیم قرون وسطایی ضدبشری از همان ابتدا اعدام و سیاست آدم ربایی و باج گیری کردن را شروع نمود و همچنان تا حال به این سیاست را ادامه داده است . البته شاخص ترین دوران افزایش سرکوب و بازداشت و شکنجه و اعدام و تیرباران و حلق آویز کردن های جمعی پس از 30 خرداد سال 60 و تابستان سال 67 اتفاق افتاد که سند انکار ناپذیر جنایت علیه ی بشریت می باشد. بعلاوه هیچ شکی در این مورد نیست که حاکمان ایران متخصص عوامفریبی و وارونه گویی و از قاتل بی گناه ساختن و مقتول را قاتل قلمداد کردن و مظلوم را ظالم جا زدن و خلاصه پاک کردن صورت مسأله برای پرونده سفید کردن می باشند . همانگونه که عجیب نیست هم پیمان های تاکتیکی و حامیان سیاسی اشان هم از جنس و قماش اینان می باشند . زیرا که بهمین سبک و ترفند با مخالفان بر خورد می کنند. چون این رژیم بربرمنش وتاریک اندیش بدون سرکوب و سانسور و بهانه ی تراشی برای بازداشت و شکنجه و جنایت و اعدام هرگز بقایش امکان پذیر نبوده است . طوریکه از بدو شکل گیری وتأسیس اش این سیاست با شدت ادامه داشته است . آنگونه که حتی به هم پیمانان خودی همچون خاتمی و کروبی و موسوی و حامیان سیاسی اشان همچون حزب توده و اکثریت هم رحم نکرده است .
بهمین دلیل است که متهم کردن مخالفان و قربانیانش به سبک بهانه تراشی و اتهام زدن از سوی جریانات بد نام نشاندار حامیان سابق امام ضد امپریالیست کپی بر داری شده از عملکرد حاکمان ایران است که اکنون با تغییر تاکتیک از جنبش سبز حمایت می کنند . اماهمان سیاست حمایتی سابق شان را در چتر و پوششی دیگر دنبال می نمایند . البته اقدام شان نوعی تلاش مذبوحانه برای پرونده سفید سازی از موضع فرار به جلو می باشد. چونکه مگرمی توان نادیده گرفت که چگونه اکنون هرروز اخبار جنایات ضد انسانی از درون زندان و سیاه چال ها گزارش می شود . آنچنان که عمق اعمال جنایات ضد انسانی ونقض مداوم حقوق بشر درون سیاه چال ها طوریست که یا زندانی تبعید و زندان اندر زندان برایش ساخته می شود . یا اینکه به سلول انفرادی منتقل و ممنوع الملاقات می شود. یا با تهاجم به زندانی آنهم در حال اعتصاب غذا به قتل می رسد . یا اینکه زجرکش می شود. به خصوص اینکه از 22 خرداد88 به بعد شرایط زندان ها و زندانیان بسیار طاقت و ضد انسانی تر شده است . نمونه شیوه ی رفتار حیوانی در باز داشتگاه کهریزک است . گرچه زندان رجایی شهر و اوین هم بهتر از بازداشتگاه کهریزک نمی باشد.
امااز سوی دیگرسالی یکبار در شهریور ماه مراسم یادبود برای جانباختگان قتل عام زندانیان سیاسی چپ سال 67 برگزار می شود. یا خبرهایی در این مورد از سوی بعضی از رسانه ها پخش می گردد . از جمله ی چنین رسانه ی خبری یک رادیو نیم ساعته ی توده ای در سیدنی است که به نام دیدگاه ها صبح هر یکشنبه برنامه پخش می کند . البته مجری اصلی پشت صحنه یک حامی رژیم سابق است که به ایران هم تردد دارد . حال وجه اشتراک این دو با هم چیست ؟ دلیل نوع نگرش شان نسبت به رژیم ضد بشری ایران به خصوص بخش مغلوب مدعی اصلاح طلبان و مخالفت و دشمنی شان با مخالفین بر انداز به ویژه مجاهدین می باشد . بنابراین هر زمان که فرصتی پیش آید . همچون 30 خرداد و یا 7 تیر 60و اکنون قتل های زندانیان سیاسی سال 67 برای اینان بهترین فرصت مناست است تا که دست به یکه تازی و جنگ روانی تبلیغاتی علیه ی مجاهدین بزنند. بطور مثال سیامک قهرمان توده ای گوینده ی این رادیو در برنامه یکشنبه 28 آگوست به مناسبت کشتار زندانیان در تابستان 67 برای متهم کردن مجاهدین عملیات فروغ جاویدان را مستمسک قرار داد و مدعی شد که این عملیات موجب بهانه ی قتل عام زندانیان سیاسی شد. عجیب اینکه وی در این مورد فاش نمود که به کشف جدیدی نایل آمده است . طوریکه برای اولین بار مطرح می شد یا من می شنیدم . چون وی ادعا کرد که مسعود رجوی 3 روز مانده به عملیات فروغ جاویدان در سخنرانی خود در تالار اشرف گفته بود که در این عملیات جنگده های صدام حسین هر 3 ساعت یکبار به حمایت ما جبهه ی دشمن را بمباران خواهند کرد . سپس جنگنده های نیروی هوایی پادگان تبریز هم به کمک ما به پرواز در خواهند آمد . البته وی منبع خبرر ا نگفت . همانگونه که نگفت چگونه متن این سخنرانی مسعود رجوی به دست خمینی شیاد و سایر آدم کشان حرفه ای رسید که قبل از شروع عملیات آماده شود و نه اینکه صبر کند چند روز پس از این عملیات فروغ جاویدان در پشت در های بسته و قطع ملاقات ها دست به مجاهد کشی درون سیاه چال های سر اسر کشور بزند. سپس نوبت اعدام چپ ها را شروع نماید . مهمتر اینکه عملیات نظامی مجاهدین چرا بهانه برای اعدام توده ای ها و اکثریتی های زندانی شد. در صورتی که مواضع اینان علیه ی مجاهدین فرقی با خمینی شیاد و سایر مسئولان و جلادان و قاتلان حاکم نداشت؟ به خصوص اینکه وی مدعی شد که اولین کتاب لیست اعدامی های سال 67 که 615نفر بوداز سوی اکثریت انتشار داده شد که تعداد اسامی 150 مجاهد و بقیه از جریانات چپ به خصوص توده ای و اکثریتی ها بودند. بالاخره از آمار 2500 نفره عفو بین الملل هم یاد کرد تا که وانمود کند تعداد اعدام شدگان سال 67 این تعداد بودند . بهر حال از این بهتر نمی شود خوش رقصی کرد. زیرا در شرایطی که مجاهدین تلاش می کنند نام شان را از توی لیست تروریستی سیاه وزارت امور خارجه ی آمریکا در بی آورند ولی حاکمان ایران و لابی های اعزامی مقیم آمریکا هم کوشش می کنند که با جو ساز ی و اتهام زدن وعریضه نویسی نام مجاهدین از توی لیست خارج نشود . چون لابی هامدعی هستند خروج نام مجاهدین از توی لیست سیاه تروریستی به زیان جنبش سبز و دمکراسی خواهی در ایران می باشد . رادیو توده ای دیدگاه ها هم به شیوه کشف جدید اطلاعات همین پیام را داده وهمخوانی نموده است .
هوشنگ بهداد
11 شهریور ماه سال 1390