روزنامه ی جمهوری اسلامی دوشنبه 16 شهریور ماه سال 1388
نقد و بررسی سرمقاله " گره كور مناسبات بغداد ـ دمشق"
" برای رد گم کردن نقش داشتن در اقدامات تروریستی در عراق ، تلاش شده سوریه و حزب بعث عراق متهم شوند"
هر زمان که شرایط داخلی زیادی بحرانی می شود. بهترین گریزگاه و انتقال کردن بحرن پیگیری سیاست صدور تروریسم و ار تجاع به برون مرز و سیاست مداخله گری در امور داخلی کشورهای خاورمیانه و همجوار به خصوص عراق می باشد . بنابراین اکنون که پس از انفجاراتی که در منطقه ی امنیتی سبز بغداد رخ داد که موجب کشته و مجروح شدن بیش از 1300 نفر شد . اما نخست وزیر دست نشانده ی عراق برای رد گم کردن و فرار از متهم کردن رژیم کودتاگر پاسداران آنهم با وجود اینکه مدارک ارسال موشک از ایران به عراق بدست آمد ولی المالکی از تر س انتقام از حاکمان تهران، انگشت اتهام را به سوی سوریه نشان گرفت آنگونه که منجر به تیره شدن رابطه میان دو کشور شد . از طرف دیگر به نظر می رسد که با اعزام و صف آرائی نیروهای نظامی در مرز میان عراق و سوریه فضای مناسب تبلیغاتی علیه ی حزب بعث عراق و آمریکا برای مانور دادن ملای سرمقاله نویس ورق پاره ی جمهوری اسلامی به و جود آمده است . نا گفته نماند که پیگیری کردن اینگونه سیاست جدا از انتخابات پارلمان عراق و چشم دوختن به پیروزی مدعیان در گیر یا حامیان برون مرزی شان در این انتخابات نمی باشد.
البته ملای سرمقاله نویس با ترفند وسط دعوا نرخ تعیین کرده است . زیرا با رندی خاص آخوندهای حکومتی که در دروغ گوئی و آدرس غلط دادن و در صورت مسله پاک و عوض کردن حرفه ای و مختصص می باشد . تلاش کرده که از موضع فرافکنی سیاست و اهداف خائنانه ی تروریستی و نا امن کردن عراق که از سوی عوامل رژیم کودتائی پاسداری و اعضای القاعده بطور همآهنگ دست به اقدامات و عملیات مشترک تروریستی و خرابکارانه در عراق می زنند .اما اکنون این اقدامات تروریستی را وارونه جلوه داده و به باز ماندگان حزب بعث عراق مقیم سوریه نسبت داده است و ادعا شده که تروریست های حزب سابق بعث عراق از سوریه اعزام به عراق می شوندتا با همکاری با القاعده اقدام تروریستی در عراق کنند. البته در دنباله با تاکتیک سیاست از توبره و آخور خوردن که نوعی تلاش مذبوحانه ی پرونده سفید کردن مضاعف برای ترورست های حامی رژیم کودتائی پاسداران در عراق می باشد نتیجه گیری کرده که در ست است که حزب سوریه نوعی خویشادندی و نزدیکی با حزب بعث عراق می کند ولی از طرف دیگر سوریه تمایل ی ندارد که مسئول و عامل بحران خارجی دولت عراق شناخته شود.
در خاتمه اینکه ملای سرمقاله نویس رو نموده و لو داده که تضاد اصلی با سوریه بر سر چیست ؟ چونکه فاش ساخته است که سوریه علاقه ای به تقویت قدرت شیعیان در عراق ندارد . یعنی اینکه اعتراف کرده است که برای چه مسیر اعزام و ورود تروریست ها از مرز ایران بسوی عراق به مرز عراق سوریه چرخش داده شده است . به خصوص اینکه برای اینکه ثابت کند زمین گرد است و همه چیز می بایست به آمریکا ختم شود . انتقاد به المالکی کرده است که چون وی نمی خواهد آمریکا را متهم کند که در اقدامات تروریستی در عراق دخالت و نقش دارد . بنا براین به سراغ سوریه رفته و متهم به اقدامات تروریستی در عراق کرده و گفته است که 90% تروریست ها از مرز سوریه وارد خاک عراق می شوند. البته یکی نیست پرسش کند که اگر چنانچه رژیم کودتاگران پاسدار دخالت گری تروریستی در خاک عراق نمی کنند و سیاست امنیت مقطعی در ایران در گروی ناامن کردن عراق و خاور میانه نمی باشد . برای چه مسائل اصلی و مهم مردم ایران فراموش می شود و پیوسته سیاست صدور تروریسم و ارتجاع به برون مرز دنبال می شود وپیوسته از موضع نماینده مردم و سخنگوی دولت و اشک تمساح ریزی کردن تلاش در ناامن کردن عراق و سایر کشور های همجوار و منطقه می شود تا که فضای مانور تبلیغاتی در راستای اهداف مشخص از جمله پیگیری پروژه ی هسته ای ب ایجاد شود؟
هوشنگ – بهداد
دوشنبه 16 شهریور ماه سال 1388http://www.jomhourieslami.com/1388/13880616/index.html
نقد و بررسی سرمقاله " گره كور مناسبات بغداد ـ دمشق"
" برای رد گم کردن نقش داشتن در اقدامات تروریستی در عراق ، تلاش شده سوریه و حزب بعث عراق متهم شوند"
هر زمان که شرایط داخلی زیادی بحرانی می شود. بهترین گریزگاه و انتقال کردن بحرن پیگیری سیاست صدور تروریسم و ار تجاع به برون مرز و سیاست مداخله گری در امور داخلی کشورهای خاورمیانه و همجوار به خصوص عراق می باشد . بنابراین اکنون که پس از انفجاراتی که در منطقه ی امنیتی سبز بغداد رخ داد که موجب کشته و مجروح شدن بیش از 1300 نفر شد . اما نخست وزیر دست نشانده ی عراق برای رد گم کردن و فرار از متهم کردن رژیم کودتاگر پاسداران آنهم با وجود اینکه مدارک ارسال موشک از ایران به عراق بدست آمد ولی المالکی از تر س انتقام از حاکمان تهران، انگشت اتهام را به سوی سوریه نشان گرفت آنگونه که منجر به تیره شدن رابطه میان دو کشور شد . از طرف دیگر به نظر می رسد که با اعزام و صف آرائی نیروهای نظامی در مرز میان عراق و سوریه فضای مناسب تبلیغاتی علیه ی حزب بعث عراق و آمریکا برای مانور دادن ملای سرمقاله نویس ورق پاره ی جمهوری اسلامی به و جود آمده است . نا گفته نماند که پیگیری کردن اینگونه سیاست جدا از انتخابات پارلمان عراق و چشم دوختن به پیروزی مدعیان در گیر یا حامیان برون مرزی شان در این انتخابات نمی باشد.
البته ملای سرمقاله نویس با ترفند وسط دعوا نرخ تعیین کرده است . زیرا با رندی خاص آخوندهای حکومتی که در دروغ گوئی و آدرس غلط دادن و در صورت مسله پاک و عوض کردن حرفه ای و مختصص می باشد . تلاش کرده که از موضع فرافکنی سیاست و اهداف خائنانه ی تروریستی و نا امن کردن عراق که از سوی عوامل رژیم کودتائی پاسداری و اعضای القاعده بطور همآهنگ دست به اقدامات و عملیات مشترک تروریستی و خرابکارانه در عراق می زنند .اما اکنون این اقدامات تروریستی را وارونه جلوه داده و به باز ماندگان حزب بعث عراق مقیم سوریه نسبت داده است و ادعا شده که تروریست های حزب سابق بعث عراق از سوریه اعزام به عراق می شوندتا با همکاری با القاعده اقدام تروریستی در عراق کنند. البته در دنباله با تاکتیک سیاست از توبره و آخور خوردن که نوعی تلاش مذبوحانه ی پرونده سفید کردن مضاعف برای ترورست های حامی رژیم کودتائی پاسداران در عراق می باشد نتیجه گیری کرده که در ست است که حزب سوریه نوعی خویشادندی و نزدیکی با حزب بعث عراق می کند ولی از طرف دیگر سوریه تمایل ی ندارد که مسئول و عامل بحران خارجی دولت عراق شناخته شود.
در خاتمه اینکه ملای سرمقاله نویس رو نموده و لو داده که تضاد اصلی با سوریه بر سر چیست ؟ چونکه فاش ساخته است که سوریه علاقه ای به تقویت قدرت شیعیان در عراق ندارد . یعنی اینکه اعتراف کرده است که برای چه مسیر اعزام و ورود تروریست ها از مرز ایران بسوی عراق به مرز عراق سوریه چرخش داده شده است . به خصوص اینکه برای اینکه ثابت کند زمین گرد است و همه چیز می بایست به آمریکا ختم شود . انتقاد به المالکی کرده است که چون وی نمی خواهد آمریکا را متهم کند که در اقدامات تروریستی در عراق دخالت و نقش دارد . بنا براین به سراغ سوریه رفته و متهم به اقدامات تروریستی در عراق کرده و گفته است که 90% تروریست ها از مرز سوریه وارد خاک عراق می شوند. البته یکی نیست پرسش کند که اگر چنانچه رژیم کودتاگران پاسدار دخالت گری تروریستی در خاک عراق نمی کنند و سیاست امنیت مقطعی در ایران در گروی ناامن کردن عراق و خاور میانه نمی باشد . برای چه مسائل اصلی و مهم مردم ایران فراموش می شود و پیوسته سیاست صدور تروریسم و ارتجاع به برون مرز دنبال می شود وپیوسته از موضع نماینده مردم و سخنگوی دولت و اشک تمساح ریزی کردن تلاش در ناامن کردن عراق و سایر کشور های همجوار و منطقه می شود تا که فضای مانور تبلیغاتی در راستای اهداف مشخص از جمله پیگیری پروژه ی هسته ای ب ایجاد شود؟
هوشنگ – بهداد
دوشنبه 16 شهریور ماه سال 1388http://www.jomhourieslami.com/1388/13880616/index.html