پدیده های شوم مرتبط بهم فقر و بیکاری و اعتیاد و کارتن خوابان
وقتی عضو بازار مکاره اعتراف می کند که بازار مکاره و دولت در امر مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر و ورود وتوزیع آن در کشور کوتاهی کرده اند. در صورتیکه این قصور موجب معتاد شدن جوانان بی گناه فراوانی شده است که در این شرایط این سئوال پیش می آید وقتی که اعتراف شده است دو نهاد حکومتی متهم به کوتاهی در این مورد کرده اند پس تکلیف اجرای احکام اعدام ها که دستگاه فاسد قضاییه رشوه گیر و رانت خوار ومدافع تبعیض که در 33 سال اجرا کرده چیست که سر بی گناهان آلوده به اعتیاد بالای داربرده شده است. همانگونه که دست اندر کاران مافیای مواد مخدر زیر چتر مبارزه با آن موجب گسترش وترویج آن شده اند چونکه سود های بسیار هنگفت بر جیب خود زده اند بهمین دلیل است که اعداد و ارمقام معتادین را هم پیوسته کاهش داده اند تا که نقش صوری مبارزه کردن شان زیر سئوال نرود. بلی اشاره به فضای خرت وخر حاکم در بازار مکاره که ادامه جنگ قدرت و ثروت باندهای مافیایی می باشد روشنگری کردن پول های کلان زیر چتر مبارزه با مواد مخدر ومعتادین کش رفتن و یا بهدر دادن و اشاره به آمار معتادین مصرف کنندگان مواد مخدر در ایران درست ارائه نکردن است. بهر حال اکنون به وضوح فضای خرت وخر حاکم محور ادعای مبارزه با قاچاقچیان و معتادین مواد مخدر ترسیم شده است. مهمتر اینکه به شیوه ی غلط درمان اذعان شده است آنگونه که فاش شده است هنوز تهیه کردن موادمخدر بسیار آسان‌تر از تهیه کردن مایحتاج عمومی مردم است. یعنی بزبان ساده دلیل وفوری و ارزانی مواد مخدر باز شده است که بطور عمدی دست اندر کاران سود برندگان کلان است که مواد مخدر بعنوان مخدر جایگزین نیاز و مایحتاج مردم را گرفته است.
28 مرداد 90
آیا ارائه آمار اعتیاد هم خط قرمز است؟مجلس: ستاد مواد مخدر مقصر است، ستاد: مجلس کم کاری کرده است!
http://www.shafaf.ir/fa/pages/?cid=70964
نکته مهم اینجاست که مساله اعتیاد به یکی از خط قرمزهای آماری کشور تبدیل شده است و آمار ضد نقیض از سن اعتیاد، تعداد معتادین و حتی قاچاق مواد مخدر باعث می‌شود نهادهای بین المللی فضا را برای عرض اندام مناسب دیده و آماری را که شاید کمترین تطابق را با واقعیت دارد، برای مخدوش کردن جمهوری اسلامی ایران ارائه کنند و به دلیل ضعف آماری در این زمینه نتوان پاسخ دندان شکنی به آن‌ها دادشفاف:«آنتونیو دلئو، نماینده دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد در ایران اعلام کرد که ایران در مقام دوم شیوع مصرف مواد مخدر قرار دارد.»این خبری بود که چند هفته پیش روی خط بسیاری از خبرگزاری‌ها و سایتهای خبری رفت و حرف و حدیثهای زیادی را به همراه داشت. چرا که غیر قابل باور است، ایران دومین کشور مصرف کننده مواد مخدر در جهان باشد اما هیچ امری در پیرامون مواد مخدر در آن قانونی نباشد و این در حالیست که در بسیاری از کشورهای جهان، این مسئله رنگ قانونی دارد و یا به هیچ وجه در درجه اهمیت نیست و پیگیری نمی‌شود.آیا باید باور کرد که کشور هفتاد و چند میلیونی ایران دومین کشور مصرف کننده مواد مخدر آن هم بعد از افغانستان است در حالی که ایالات متحده آمریکا که بیش از ۳۰۰ میلیون نفر (حدود ۴ برابر ایران) جمعیت دارد و در ایالت‌هایش به دلیل شیوع بالای مصرف مواد مخدر، این کار را به رأی گیری نیز می‌گذارند، که نمونه‌اش برگزاری مراسم رأی گیری در ایالت کالیفرنیای آمریکا برای قانونی شدن مصرف ماری جوانّا در سال ۲۰۱۰ است، حتی در مقام سوم شیوع مصرف هم قرار ندارد؟نکته مهم اینجاست که مساله اعتیاد به یکی از خط قرمزهای آماری کشور تبدیل شده است و آمار ضد نقیض از سن اعتیاد، تعداد معتادین و حتی قاچاق مواد مخدر باعث می‌شود نهادهای بین المللی فضا را برای عرض اندام مناسب دیده و آماری را که شاید کمترین تطابق را با واقعیت دارد، برای مخدوش کردن جمهوری اسلامی ایران ارائه کنند و به دلیل ضعف آماری در این زمینه نتوان پاسخ دندان شکنی به آن‌ها داد.رویکرد مسئولان به اعتیاد و امارهای مربوط به آن.به عنوان مثال «قائم مقام ستاد مبارزه با مواد مخدر»، مجلس و جامعه پزشکی و برخی نهادهای دولتی را متهم به کوتاهی در امر پیش گیری از اعتیاد می‌کند و می‌گوید: واقعیت این است که اجرایی شدن طرح پیشگیری از اعتیاد به کندی پیش می‌رود و دلیل هم جهل مجریان نسبت به موضوع است. متاسفانه رده‌های میانی و کار‌شناسان مجری در دستگاههای مختلف هنوز نسبت به مساله و طرح آگاهی عمیق و کافی ندارند، البته در حد توانایی و بضاعتی که داریم سعی می‌کنیم همه را توجیه کنیم ولی برخی نمی‌خواهند توجیه شوند. وقتی کمیسیون بهداشت مجلس مسؤول حفظ سلامت و بهداشت کشور است، چرا نباید نسبت به معضل مواد مخدر که پیش از هر مساله‌ای سلامت کشور را تهدید می‌کند، توجه کند؟مشکل فقط به مجلس محدود نمی‌شود. در جامعه پزشکی نیز افراد زیادی را می‌شناسیم که به راه درمان محدودی اعتقاد دارند و به طور مثال، درمان غیردارویی را قبول ندارند. در حالی که هم‌اکنون یک جمعیت ۴۰۰ هزارنفری در کشور وجود دارد که بدون دارو پاک شده‌اند.طاهری درباره توجه نمایندگان مجلس به موضوع کنترل و مبارزه با موادمخدر گفت: هر وقت ما خواستیم برای توضیح به مجلس برویم، گفتند شأن مجلس پایین‌تر از وزیر نیست و ما را نپذیرفتند. سوال من هم این است سهمی را که مقام معظم رهبری فرمودند قوا در این زمینه بپردازند، آیا مجلس پرداخته است؟ من با تمام ارادتی که به نمایندگان تهران دارم می‌خواهم بپرسم چقدر به حوزه مواد مخدر پرداخته‌اند؟اما نمایندگان مجلس نظر دیگری دارند. «داریوش قنبری» درباره این اظهارات طاهری به «شرق» می‌گوید: این اظهارات برای فرافکنی است. ستاد به وظایفش عمل نکرده و حالا هم دست پیش گرفته است. آیا انتظار دارند ما تفنگ دستمان بگیریم و در مرز‌ها با واردکنندگان مخدر مبارزه کنیم. عضو کمیسیون اجتماعی مجلس معتقد است: باید گفت که مجلس در همه موارد از اهرم‌های نظارتی‌اش به خوبی استفاده نکرده است تا جایی که مسوولان اجرایی جایگاه نظارتی مجلس را فراموش کرده‌اند. اما به فرض اینکه نظارتی نبوده، آیا باید کارشان را انجام ندهند و تقصیر را گردن دیگران بیندازد؟او معتقد است ستاد و دستگاههای دولتی قصور کرده‌اند و ادامه می‌دهد: ستاد مبارزه با موادمخدر و دستگاههای دولتی قصور کرده‌اند و کوتاهیشان واضح و مشخص است. ستاد مبارزه با موادمخدر زیر نظر مستقیم رییس‌جمهوری فعالیت می‌کند چرا کارهای اجرایی این ستاد اینقدر به کندی پیش می‌رود؟قنبری با طرح این سوال که چرا ستاد مبارزه با موادمخدر هیچ گزارش و آماری ارایه نمی‌کند، گفت: چرا آمار تعداد معتادان کشور را ندارند؟ آیا با وجود بودجه‌های کلان ستاد مبارزه با موادمخدر، گرفتن آمار و ارایه گزارش کار خیلی سختی است؟ ستاد باید آمار و گزارش‌هایی ارایه کند و از مجلس بخواهد قانونی تصویب کند یا اصلاحی در قوانین داشته باشد. اما آیا تا به حال اصلاحیه‌ای بوده که به مجلس بیاید و تصویب نشود؟ آن‌ها زحمت تهیه یک آمار را هم به خودشان نمی‌دهند.این آمار سازمان ملل است که ایران دومین کشور مصرف‌کننده موادمخدر در جهان است و این نشان می‌دهد رویکردی که در امر موادمخدر وجود دارد، رویکرد مناسبی نیست. در یک مقطع اعلام می‌شود فلان محموله کشف شد؛ اینکه چگونه این محموله وارد می‌شود برای ما جای ابهام دارد.باید ستاد مبارزه با موادمخدر منحل شود و یک ساختار جدید را ایجاد کرد تا بتواند این روند را تغییر دهد.: ستاد مبارزه با موادمخدر حتی آمار و اطلاعات درستی از میزان معتادان و عملکرد خود نمی‌دهد.از ستاد مبارزه با موادمخدر برای حضور و گزارش در مجلس دعوت کردیم اما فردی که آن‌ها معرفی کردند در مقامی نبود که پاسخگوی ما باشد و در رده دوم و سوم ستاد بود. ما اعلام کردیم که فرد پاسخگو و مسوول را به ما معرفی کنند.: متاسفانه بررسی‌های این کمیسیون در مورد عملکرد ستاد مبارزه با موادمخدر، نشان می‌دهد که ستاد کارآیی لازم را در امر مبارزه با مواد مخدر نداشته است. سخنگوی کمیسیون بهداشت مجلس در ادامه اظهار کرد: سال‌هاست که ستاد مبارزه با موادمخدر در کشور ما فعالیت می‌کند؛ اما هنوز تهیه کردن موادمخدر بسیار آسان‌تر از تهیه کردن مایحتاج عمومی مردم است. با چنین اوضاعی ما چطور می‌توانیم حکم به کارآیی ستاد مبارزه با موادمخدر بدهیم. سوال مهمی که ما از ستاد مبارزه با موادمخدر داریم، این است که چرا ترکیه و بلغارستان هم که بر سر راه ترانزیت موادمخدر قرار دارند به اندازه ایران با این موضوع درگیر نیستند و تعداد معتادان این کشور‌ها به مراتب پایین‌تر از کشور ماست؟! در هر حال آنچه مسلم است، مقصر دانستن این و آن و توپ را در زمین حریف انداختن، نمی‌تواند راهکار مناسبی برای مبارزه با مواد مخدر و دلیل موجهی برای عدم ارائه آمار درست در این زمینه باشد
عکس / افراد بي خانمان در ميدان تجريش تهران
این تصاویر هم مربوط به وضعیت زندگی آورگان وبی پناهان یا کارتن خوابان خیابانی تجریش در تهران دارد. بی ارتباط به گزارش قبلی نمی باشد . برای اینکه با همه اخبار ضد نقیض جمع آوری کارتن خوابان از توی خیابان ها که می شود که با وجود سیاست تحمیل شده ی سانسور ولی تصاویری که برروی شبکه های خبر رسانی اینترنتی بازتاب داده می شود . نشان از رشد این پدیده ی شوم کارتن خوابان می باشد . عجیب است که همچون 33 سال گذشته هیچ مسئولی یافت نمی شود تا که توضیح دهد که ریشه وعامل رشد کارتن خوابان خیایانی و اعتیاد چیست؟ یعنی گذشته از اینکه در گزارش قبلی اعتراف شد که روش دسترسی به مواد مخدر ارزان تا راه درمان و برآورده کردن سایر مایحتاج آسان تر است. اما گفته نمی شود که چرا وضعیت چنین شده است؟ یا اینکه برای چه ادعای وارونه تبلیغ می شود که گفته می شود در کشور یک فقیر وجود ندارد وکسی بدون شام گرسنه سر بر بالین نمی گذارد؟ همانگونه هر گز گفته نمی شود که عامل فقر و بیکاری و گرایش بسوی مصرف مواد مخدر وبی خانمان یا کارتن خواب شدن ها چیست؟ بالاخره گفته هم نمی شود که پول نفت که خمینی شیاد قولش را داده بود تا که به درب خانه ها داده شود یا پاسدار گماشته احمدی نژاد قول داد که می خواهد پول نفت را تبدیل به نان کند و بر توی سفره های خالی محرومان وتهی دستان ببرد . این دلار های نفتی کجا رفتند .چونکه نه نان نشد ، بلکه نان بیشتری هم از توی سفره های خالی محرومان ربوده شد وبر آمار فقر و کارتن خوابان و کودکان کار خیابانی ومعتادین افزوده شد و شکاف فاصله ی طبقاتی عمیق تر شده است؟
