چرا رهبر و مسئولان نمی گویند که دلیل چیست که در ایران کلیه فروشی رایج شده است؟

پیرامون گزارش ضمیمه شده اجبار به کلیه فروشی برای بررسی ریشه یا علت یابی موضوع سئوا لات زنجیره ای مرتبط بهمدیگر را می شودچنین بطور ساده ردیف کرد . اگر نوزادان در بدو تولد جای شان عوض شود . یعنی بعضی از اینان در خانواده های مرفه و برخی در خانواده های فقیر جای گیرند و پرورش یابند .آیا سر نوشت شان تغییر می کند یانه؟ انسان وقتی بیمار می شود چه می کند؟ حال بماند ریشه بیماری چیست؟ یا چرا برخی کمتر مریض یا مریض نمی شوند، ولی بعضی بیشتر مریض می شوند که می تواند مورد سئوال واقع شود که دلیلش چیست؟ اما بیمارانی که مریض می شوند چه می کنند؟ برای چه نزد دکتر می روند یا به مکان های درمان بهداشت رجوع می کنند؟ مگر پاسخ غیر این است که بیمار رجوع کننده به دکتر می خواهد که هرچه زود تر بیماری اش تشخیص داده شود و با درمان و سلامتی اش به وی باز گردانیده شود؟ سئوال دیگر اینکه مگر سرمایه ی اصلی و نهایی هر انسان جانش نیست و تلاش نمی کند تا آنگونه زندگی کند تا از طول عمر بیشتری بر خور دار شود؟ یعنی اینکه هیچکس حاضر نیست که داوطلبانه به پیشواز مرگ برود یا از خودکشی استقبال نماید . مگر اینکه در شرایط اجبار قرار گیرد؟ بازهم سئوال از زاویه ی دیگر که قابل طرح و پیگیری است. این است که نقش تغذیه ی مناسب و کافی در بهبود و سلامتی بدن انسان ها چیست؟ همینطور نقش اعضا و اندام ها در بدن همچون مغز و چشم و قلب و کلیه و خون و... چیست؟ چرا برخی از اندام بدن قرینه یا زوج هستند ؟ آیا کمبود یکی موجب مشکل یا نارسایی در بدن می شود و یا شخص در معرض خطر بیماری یا کاهش طول عمر قرار گیرد یا نه؟ اما موضوع اقتصادی در زندگی انسان ها چگونه تأثیر دارد؟ مترادف این سئوال فقر است که موجب چه پیآمدهایی می شود؟ به خصوص در کشورهایی که تعدیل اقتصادی همراه با عدالت اجتماعی در آن وجود ندارد و هر روز شکاف عمیق طبقاتی در جامعه بیشتر می شود . آنگونه که بمرور از بخش میانی جامعه تراشیده می شود و به سمت قشر محروم وتهی دست سوق داده می شود و این محرومان هم ناشی از فقر هرروز هم اندام شان بیشتر خراطی می شود . حال اگر سیستم حکومتی مستبد و عوامفریب باشد که نه اینکه حاکمانش هر روز بیشتر به مردم دروغ می گویند و وعده های سر خرمنی ونا کجا آبادی می دهند و مردم را سر کار می گذارند . بلکه بد تر اینکه در چنین حکومت هایی نه خبری از عدالت و آزادی و دمکراسی نمی باشد و اشتغال کامل هم وجود ندارد معلوم است که معضلات مضاعف می شود . حال اگر این چنین سیستمی ادعای حکومت مذهبی داشته باشد ومذهب را ابزار قدرت و ثروت و منحرف کردن اذهان عمومی کرده باشد و جنگ افروز هم باشد و جنگ را ه نعمت الهی بداند و کشور ر ا به خاطر جنگ و وعده ی بهشت کرده باشد آن زمان دیگر فاجعه است . به ویژه اینکه مواد مخدر فراوان و ارزان قیمت هم به وفور در جامعه توزیع شود که خیلی از جوانان به خصوص قشر محروم و تهی دست برای فرار از عدم تحمل تشرایط طاقت فرسا با شکاف عمیق طبقاتی و فقر و بیکاری به سوی مصرف مواد مخدر سوق داده و معتاد می شوند. از طرف دیگر در این نوع کشور ها که نمونه اش 33 سال است در ایران حاکم شده است سازمان تأمین اجتماعی بابیمه عمومی و بهداشت درمان عمومی دولتی هم وجود نداشته باشد تاکه مدد رسان بیکاران وتهی دستان باشد . حال مشخص است که تکلیف خانواده های محرومی که برخی از اعضای خانواده های شان مبتلا به بیماری لا علاجی شده است که بدلیل فقر از عهده ی تأمین هزینه ی در مان و بستری شدن در بیمارستان بر نمی آیند . عجیب تر اینکه برخی داروهای مورد نیاز گران قیمت هم نه در ون قفسه های داروخانه های دولتی و بخش خصوصی نیست ،بلکه توی خیابان ها ست که باید از طریق دلال ها و واسطه ها ی عرضه کننده در بازار سیاه خریداری شود . آنگونه که برای تهیه ی هزینه ی درمان بیماری می بایست روی به شغل ضد انسانی اندام فروشی از جمله کلیه فروشی آورد که عجیب هم این شغل رایج شده است . زیرا که جزو یکی از ابداعات و دستآورد های رژیم ضد بشری و قرون وسطایی حاکم بر ایران می باشد که در این گزارش ضمیمه شده به این موضوع اشاره شده است . بالاخره با توجه به عوامفریبی خیمنی شیاد که وعده ی حکومت مستضعفان و پابر هنگان با پول سهمیه نفت را داد و پاسدار گماشته احمدی نژاد گفت که پول نفت را می خواهد تبدیل به نان کند و بر توی سفره ی محرومان ببرد ولی در عمل این وعده های سرخرمنی تبدیل به رایج شدن کلیه فروشی شده است . اکنون سئوال پایانی این است که به نظر شما مقصر کیست؟ کلیه فروش یا خریدار یا رژیم حاکم ووضعیت تبعیض و فقر تحمیل شده با شکاف عمیق طبقاتی است؟

12 مرداد 90

دکتر مهدی تقوی در گفتگو با فرارو:در جامعه‌ای که مردم مجبور می‌شوند 'کلیه' بفروشند سیاست‌ها عادلانه نیست

http://www.fararu.com/vdchi-n6.23nmqdftt2.html

فرارو- یک استاد اقتصاد دانشگاه می‌گوید: «تولید در ایران بیچاره است، به خاطر سیاست یارانه و سیاست بازرگانی بد که پیش گرفته شده است. نمایندگان دوسال است که فریاد می زنند که چرا انگور و هلو وارد می‌کنید. اینها باغات کشاورزی را از بین می‌برد. با این سیاست‌ها اقتصاد از بین می‌رود. می‌شود این پول را به مردم داد یا با ایجاد اشتغال و گرفتن مالیات بیشتر خرج افراد محروم کرد. الان وضعیت خجالت‌آور است در خیابان ولیعصر روی درخت‌ها زده‌ا‌ند فروش کلیه. در جامعه‌ای که مردم مجبور می‌شوند کلیه بفروشند، سیاست‌ها عادلانه نیست.»یک روز پس از آن‌که داریوش قنبری نماینده ایلام در نطق تندش در مجلس به وضع نامساعد اقتصادی اشاره کرد و گفت در شرایط فعلی مردم یا بیکارند و یا بدهکار، رییس مجلس نیز از نحوه اجرای یارانه ها، اصل 44 و سیاست های بازرگانی دولت انتقاد کرد. علی لاریجانی معتقد است که عدالت به معنای پویایی اقتصادی است و نه عدالت توزیعی. دکتر مهدی تقوی استاد برجسته اقتصاد به خبرنگار فرارو گفت: «از اول مخالف حذف یارانه‌ها بوده ام. بدون ایجاد اشتغال و اقتصاد شکوفا حذف یارانه‌ها تنها به چند برابر شدن هزینه‌ها نسبت به درآمد، ورشکستگی تولید و روی دادن وضعیت اقتصادی رکود-تورم و به هدر رفتن ثروت ملی می‌شود.» به گفته مهدی تقوی از نظر اقتصادی عدالت چیزی بین توزیع ثروت و شکوفایی اقتصادی است. عدالت یعنی هر کس به اندازه زحمتی که می‌کشد ثمر ببرد. این استاد اقتصاد گفت: «وقتی یارانه می‌تواند حذف شود که امکانات برابر و اشتغال ایجاد شود. یک عده چون شغلی ندارند بیکارند. در اقتصاد هایی که دولت مداخله درست می‌کند مثل اقتصاد بریتانیا قبل از تاچر یا کشور‌های اسکاندیناوی فردی یافت نمی‌شود که حداقل‌ها را نداشته باشد. اگر فرد X عاجز است و نمی‌تواند کار کند، وظیفه دولت است که خرج او را بدهد. در اقصاد سرمایه‌داری آمریکا هم وقتی یک عده پیرند دولت به اینها کمک می‌کند و به این افراد می‌رسد.» وی تصریح می‌کند: «صحبتم با دولت این بود که درآمد نفتی را می‌گیرد که ثروت ملی است و همه در آن سهمی دارند. حالا دولت کارگزاری که باید از آن استفاده کند، اگر دولت از آن خوب استفاده کرده بود شما الان این وضعیت را نداشتید. ترکیه قبل از انقلاب با ما قابل مقایسه نبود. کشورهای مثل امارات هم با ما قابل مقایسه نبودند.» وی با اشاره به اینکه ایران البته انقلاب و جنگ را داشته است گفت: «در دوران بازسازی باید اقتصاد را می‌ساختید اما با سیاست‌های نامناسب کارخانه‌ها قراضه شد. مثلا کارخانه کفش ملی با 20 هزار کارگر، کفش را جوری تولید می‌کرد که به روسیه و انگلیس کفش صادر می‌کرد؛ الان 90 نفر کارگر دارد. این تقصیر کیست؟ تقصیر کسی است که از مدیران بی‌کفایتی استفاده کرد که نتوانستند کارخانه را اداره کنند. تقصیر سیاست‌های وارداتی است که با واردات از چین بخش تولید را فلج می‌کند.» تقوی با بیان اینکه یارانه‌ها ثروت ملی و متعلق به مردم است و باید طوری خرج شود که به واسطه آن مردم بتوانند کار کنند، درآمد داشته باشند و زندگی نمایند، گفت: «دولت باید خلل در زندگی مردم را جبران کند. مردم ثروت را داده‌اند تا دولت شکوفایی اقصادی را ایجاد کند. اگر دولت نمی‌تواند این کار را بکند همه ثروت ملی را به مردم بدهد.» وی از نحوه توزیع درآمد های نفتی در بیان مردم هم انتقاد می‌کند و درآمد ناشی از آن را متناسب با چند برابر شدن هزینه های مردم نمی‌داند. این استاد اقتصاد اعتقاد دارد که دولت باید پول نفت را صرف رشد اقتصادی نماید تا بیکاری کاهش و درآمد‌ها افزایش یابد، حالا دولت با دادن یک وجه نقد به مردم باعث می‌شود مردم به جای هزینه آن در قبوض خود به خرید LCD قسطی بپردازند و این زندگی مردم را بدتر کرده است. به گفته وی دولت نمی تواند مالیات بگیرد. عده زیادی درآمدهای زیادی دارند که دولت نمی‌تواند از آنها مالیات بگیرد. ایالات متحده از درآمد‌های بالا، مالیات بیشتر می‌گیرد و آن را برای کسانی خرج می‌کند که درآمد کم‌تری دارند. وی در پاسخ به این پرسش که ادامه وضع کنونی به کجا خواهد رسید گفت: « دولت تا حالا یارانه بخش تولید را به بخش خصوصی نداده است، اگر دولت مدعی پرداخت چنین یارانه‌ای است می‌توان از خود تولیدگنندگان نظر سنجی کرد. قرار بود از درآمد حذف یارانه‌50% به بخش تولید، 30 % بخش مصرف و 20% صرفه جویی دولتی برسد. از آن 30% همه را به مصرف کنندگان ندادند. هزینه صنعت به دلیل گران شدن انرژی بالارفته است و نمودار عرضه اقتصاد به سمت چپ می‌آید و وضعیتی در اقتصاد به وجود می‌آید به نام رکود-تورم، یعنی دو وضعیت بد را در اقتصاد خواهیم داشت، و این یعنی بد ترین وضعیت اقتصادی. یعنی شما نیروی کارتان درآمد ایجاد نمی‌کند. بنگاه‌ها تولیدشان کاهش می‌یابد. نرخ تورم و بیکاری افزایش می‌یابد.» وی ادامه داد: «تولید در ایران بیچاره است، به خاطر سیاست یارانه و سیاست بازرگانی بد که پیش گرفته شده است. نمایندگان دوسال است که دارند فریاد می زنند که چرا انگور و هلو وارد می کنید. اینها باغات کشاورزی را از بین می‌برد. با این سیاست‌ها اقتصاد از بین می‌رود. می‌شود این پول را به مردم داد یا با ایجاد اشتغال و گرفتن مالیات بیشتر خرج افراد محروم کرد. الان وضعیت خجالت‌آور است در خیابان ولیعصر روی درخت‌ها زده‌ا‌ند فروش کلیه. در جامعه‌ای که مردم مجبور می‌شوند کلیه بفروشند سیاست‌ها عادلانه نیست.»این استاد دانشگاه در پایان عنوان داشت که اگر دولت، سیاست‌های اقتصادی‌اش را درست می کرد با این قیمت نفت شرایط گلستان می‌شد. اگر مهربان‌تر بود چند برابر نفت می‌شد توریست جذب کند. آن وقت کسی در خانواده بیکاری نبود. اگر این کار کرده بود می‌توانست بگوید که برای کالاهای مصرفی‌تان یارانه نمی‌دهم. اما حالا می گوید رکود داریم، تورم داریم بیکاری را هم داریم و من به شما یارانه کالای مصرفی می‌دهم.