نقد وبررسی : دو سرمقاله 15 و 14 روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی
"سیاست صدور تروریسم و ارتجاع و بحران به برون مرز که ممل سیاست سرکوب سرکوب و خفقان و سانسور داخلی است "
پس از 32 سال که از عمر ننگین رژیم ضد بشری می گذرد که به وضوح ثابت شده است چگونه تمام وعده های دروغین داده شده به مردم ایران که زیر چتر دین ابزاری بوده است. بطور دربست دروغ از آب در آمده و معکوس بوده آنچه که وارونه عمل کرده است ؟البته به جز تأکید خمینی شیاد بر جاسوس شدن 36 میلیون جمعیت آن زمان کشور بود و تأکید بر صدور انقلاب نمود که منظور انتقال بحران و تروریسم و ارتجاع به برون مرز با مداخله گری در امور داخلی کشور های همسایه و منطقه بود که با پوشش اسلام تبدیل به ابزار سرکوب و خفقان و قدرت شده تا کنون بدون وقفه پیگیری شده است . بنا براین دیگر جای هیچگونه ابهامی وجود ندارد که چگونه اهداف سران رژیم جنایتکار تروریست دین فروش وجنگ افروز پیرامون این دو مقوله ی یاد شده این سیاست به پیش برده شده است . طوری که مکمل و لازم و ملزوم هم دیگر بوده ونقش محوری در بقای رژیم ضد بشری فاشیستی مذهبی تروریستی حاکم بر ایران داشته است . یکی سیاست مستمر خدشه نا پذیر سرکوب و خفقان و ارعاب و سانسور تمام عیار داخلی است . دیگری سیاست یا دیپلماسی رسمی صدور تروریسم وبحران و ارتجاع به برون مرز است که هدف دنبال نمودن جدی سیاست مداخله گری در امور داخلی کشور های همسایه و منطقه و نا امن و بی ثبات کردن آن با مخالفت شدید با روند مذاکرات صلح خاور میانه بوده است . البته این سیاست با تلاش و کوشش توطئه آمیز تنش و بحران آفر ینی و جنگ افروزی همراه بوده است که از طریق ولی وقیح و سپاه پاسداران و وزارت بد نام اطلاعات و عضو گیری و تعلیم و آموزش جاسوسی و نظامی با اهدای پول کلان همراه با سلاح تلاش شده است تا که از میان گروه و ساز مان های تروریستی منطقه عضو گیی شود . ضمن اینکه همراه با سیاست ربودن اتباع کشور های خارجی در راستای باج گیری و چانه زنی برای مذاکرات امنیتی مرتبط با گفتگو ومذاکرات هسته ای بوده است . زیرا که پشتوانه ی عملی تقویت کوشش برای دستیابی به سلاح هسته ای بوده است. ناگفته نماند که پیگیری این سیاست برون مرزی در بخش تئوریک بیشتر از طریق سر مقالات روزی نامه ی حکومتی جمهوری اسلامی پیگیری شده است که ار تباط تنگاتنگ با ولی وقیح و رفسنجانی مکار دارد . زیرا که مدیر مسئول آن یک آخوند ترکش خورده ی جنگ خانمان بر اندازانه ی 8 ساله ی ایران و عراق می باشد که عضو اصلی سابق حزب چماقداران اسلامی بوده است و عجیب تعصی هم نسبت به آخوند های حکومتی دارد . تا جائیکه هر گز خواهان تصاحب پست ریاست جمهوری و بازار مکاره ی موسوم به مجلس از سوی غیر آخوند نبوده است و پیوسته نظر گاه مخالفت مبنی بر رؤسای غیر آخوند را بیان کرده است . بهر حال قلم فر سائی وی پیرامون دو مقاله ی 15 دی "طرح تجزيه سودان و خطر الگوپذيري منطقه "14و مقاله 14 دی "جنايات خاموش عليه مردم غزه" که ادامه ی سلسله ی مقالات این چنینی وی می باشد . اکنون مر بوط به پیگیری سیاست مداخاله گری در امور داخلی فلسطین و سودان است که در کسوت نماینده و سخنگوی ملت فلسطین و سودان ظاهر شده و ایفای ی نقش و وظیفه کرده است . یا در اصل در پوشش وانمود کردن دایه مهربانتر از مادر خود نمائی نموده است . در صورتی که در حقیقت در راستای همان سیاست صدور تروریسم و بحر ان و ارتجاع به مرز است که گفته شد جزو دو اهرم یا رکن اساسی سیاستی است که عامل علت ماندگاری رژیم ضد بشری می باشد.
هوشنگ بهداد
طرح تجزيه سودان و خطر الگوپذيري منطقه
http://www.jomhourieslami.com/1389/13891015/13891015_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html
جنايات خاموش عليه مردم غزه
http://www.jomhourieslami.com/1389/13891014/13891014_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html