دروغ نامه ی کیهان سه شنبه 11 آبان ماه سال 1389
نقد و بررسی : (يادداشت روز) دروغ نامه ی کیهان " كدام يك سؤال برانگيز است ؟! "
"اسناد فاش شده از سوی ویکی لیکس آنقدر مستند می باشد که با اینگونه باز جوئی های اتهامی تهدید آمیز نمایندگان رقیب در بازار مکاره نه اینکه مشکل گشا نیست، بلکه بر عکس مشکل آفرین می باشد "
نقد و بررسی : (يادداشت روز) دروغ نامه ی کیهان " كدام يك سؤال برانگيز است ؟! "
"اسناد فاش شده از سوی ویکی لیکس آنقدر مستند می باشد که با اینگونه باز جوئی های اتهامی تهدید آمیز نمایندگان رقیب در بازار مکاره نه اینکه مشکل گشا نیست، بلکه بر عکس مشکل آفرین می باشد "
سربازجو پاسدار حسین شریعتمداری با وجود اینکه همچنان به سکوت خود ادامه می دهد . ولی اکنون بدون آنکه جرأت کند تا که لب بگشاید و کلامی در مورد فاش شدن 400 هزار سند مستند ویکی لیکس بگوید . اما طبق سنت همیشگی آویزان به مراکز قدرت شده است تا با پشتوانه دیوار آهنین امنیتی پرونده سازی برای حلقه های ضعیف تر کند و به لایه های آسیب پذیر مغلوب دور از مراکز قدرت تهاجم کند . برای همین اکنون با پیگیری سیاست تروریسم و ارتجاع و بحران به برون مرز در پوشش دفاع از منوچهر متکی وزیر امور ترور و جاسوسی امور خارجه که در اصل هدف دفاع از پاسداران کودتا گر است وی قلم فرسائی نموده است . برای این که می داند که دست ولی وقیح و پاسداران در مداخله گری اقدامات تروریستی درعراق و افغانستان رو شده است . بنابراین با نقل قول کردن روزنامه آمريكايي نيويورك تايمز مبنی بر كمك هاي نقدي رژیم تروریستی ضد بشری کودتائی ايران به حامد كرزاي رئيس جمهور افغانستان فرصت مانور یافته تا پرسش کند که چرا 7 تن از نمايندگان فراكسيون اقليت بازار مکاره ی مجلس هشتم با طرح سؤالي از منوچهرمتکی وزیر آدم ربای امور خارجه توضيح خواسته اند. این پرسش کردن را بهانه کرده است و گفته که آن روی سكه يادداشت روز پيش روي وی می باشد . چونکه اینان را دراز و متهم و محاکمه نموده است که اگر همکار و بلندگوی دشمن بیگانه آمریکا نمی باشند . حتماً که با طرح این سؤال اگر انگيزه ديگري در ميان نبوده باشد. حتماً دچار آنگونه غفلت ورزي شده اند که می بایست جوابگوی غفلت خود باشند. البته سربازجو حسین شریعتمداری بدون توجه به اعتراف رفسنجانی مکار که پس از اشغال نظامی افغانستان در نماز جمعه ی تهران که خطاب به بوش اعتراف کرد و گفت که وی می داند اگر چنانچه همکاری ما در اشغال نظامی افغانستان نبود. هنوز هم طالبان در افغانستان بر سر قدرت بود . ولی اکنون برای ماستمالی کردن همکاری پاسداران با القاعده در عراق و طالبان در افغانستان و عادی جلوه کردن رشوه دادن به افغانستان که در راستای اهداف خاص می باشد . پاسخ را که نوعی اعتراف به مداخله گری در امور داخلی و حضور در افغانستان و ناامن وبی ثبات کردن این کشور است به خصوص اینکه تأکید شده که نظامیان آمریکا و نا تو هم مورد تهدید واقع می شوند در توجیه و دفاع کمک مالی رژیم ضد بشری به کرزای که همراه با متهم کردن 7 نماینده ی رقیب مغلوب در بازار مکاره است این چنین توجیه گری بازجویانه داده است :
پاسخ اين سؤال را مي توان با مروري گذرا به ناكامي هاي زنجيره اي اشغالگران در افغانستان كه همزمان با تحكيم و تقويت جايگاه جمهوري اسلامي ايران در آن كشور صورت پذيرفته است، جستجو كرد. كشورهاي شركت كننده در اشغال افغانستان، مخصوصا دوقلوي آمريكا و انگليس، علي رغم هزينه هاي سنگين مالي و نظامي نه فقط به اهداف از قبل تعريف شده خود در افغانستان نرسيده اند، بلكه به اعتراف مقامات آمريكايي و اروپايي از «باد»ي كه با حمله نظامي به افغانستان و اشغال اين كشور كاشته بودند، «طوفان» درو كردند، آمار تلفات نظاميان ناتو در افغانستان همه روزه با افزايش- به قول واشنگتن پست- نگران كننده اي روبروست. دولت انگليس تحت فشار افكار عمومي اعلام كرده است كه به زودي نظاميان خود را از افغانستان خارج مي كند و هفته گذشته دولت فرانسه نيز اعلام كرد نيروهاي نظامي فرانسوي را كه در پوشش ناتو به افغانستان اعزام كرده است، فرا مي خواند. هرج و مرج و ترور و آشوب مردم اين كشور تحت اشغال را به تنگ آورده است و....تودي با تاسف اعتراف مي كند اشغال افغانستان و عراق به جاي آن كه جمهوري اسلامي ايران را از دو سوي شرق و غرب به محاصره آمريكا درآورد، دامنه نفوذ ايران را در شرق و غرب اين كشور به وسعت دو كشور افغانستان و عراق گسترش داده است. به آساني مي توان انگيزه «نيويورك تايمز» از انتشار گزارش مخدوش مورد اشاره و جنجال سياسي و رسانه اي آمريكا و متحدانش عليه جمهوري اسلامي ايران را درك كرد ولي آنچه با معيارهاي مبتني بر «منافع ملي» قابل فهم نيست سؤال 7 نماينده فراكسيون اقليت مجلس شوراي اسلامي از وزير امور خارجه كشورمان است كه با طرح سؤال درباره چگونگي و چرايي كمك مالي جمهوري اسلامي ايران به دولت افغانستان - آن هم با استناد به گزارش نيويورك تايمز- خواسته يا ناخواسته به استقبال ترفند اشغالگران عليه ميهن اسلامي خود رفته اند. چرا كه؛سرنوشت افغانستان و ماهيت دولتي كه زمام امور اين كشور را به دست مي گيرد، با امنيت ملي ما رابطه اي مستقيم دارد.بنابراين كمك مالي جمهوري اسلامي ايران به افغانستان، مخصوصا با توجه به كانون دريافت كننده و محل هزينه آن كه با هوشمندي از سوي مسئولان كشورمان انتخاب شده بود، كمترين هزينه اي است كه براي حفظ امنيت جمهوري اسلامي ايران و در راستاي استراتژي منطقه اي و بلند مدت كشورمان پرداخت شده است. از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي كه به عنوان برگزيدگان و «عصاره ملت» بر كرسي هاي تصميم ساز و سياست پرداز كشور تكيه زده اند، انتظار ديگري مي رود و غفلت آنان از اين نكته بديهي كه نه پيچيده است و نه پر رمز و راز، پذيرفتني نيست. آنها به خوبي مي دانند- و بايد بدانند- كه افغانستان تحت اشغال يكي از ميدان هاي پرچالش ميان اسلام انقلابي با پرچمداري ايران اسلامي و نظام سلطه بين الملل به سركردگي آمريكاست. بنابراين، چنانچه 7 نماينده محترم فراكسيون اقليت مجلس آنگونه كه ادعا مي كنند دغدغه نظارت بر سياست خارجي كشورمان را دارند، چرا با وجود امكان پرسش غيرعلني از وزير امور خارجه- كه براي آنان فراهم است- به خود اجازه طرح علني اين سؤال را مي دهند؟!اكنون بايد از 7 نماينده مدعي اصلاحات پرسيد؛ كمك مالي جمهوري اسلامي ايران كه براساس توافقنامه اجلاس «بن» و مشخصاً به دولت قانوني افغانستان با تعيين محل هزينه آن پرداخت شده و كمترين هزينه ضروري براي حفظ امنيت ملي كشورمان محسوب مي شود، سؤال برانگيز است يا مبالغ نجومي و پنهاني كه آمريكا و متحدانش براي اسلام زدايي، حاكميت دشمنان ايران اسلامي و تهديد امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران هزينه كرده و مي كنند؟!"
در خاتمه همانگونه که در ابتدای این نوشتار اشاره شد . سر بازجو حسین شریعتمداری ازز مان افشای اسناد ویکی لیکس سکوت کرده است و منتظر فرصت و بهانه می گشت تا که سوژه ای داشته باشد که بتواند وارد صحنه شود تا با شیوه ی پرونده سازی و تهدید ومتهم کردن و صورت مسئله پاک نمودن طوری گریز به صحرای کربلا بزند و مانور جنگ روانی تبلیغاتی بدهد که قادر باشد با یک تیر چند هدف و نشان زده باشد . بنا براین با ادامه ی سیاست سکوت محور روشنگری ویکی لیکس آویزان به طرح کردن سئوال 7 نماینده ی بازار مکاره ی متعتق به رقیب مغلوب شده است که چرا از منوچهر متکی وزیر آدم ربای امور خارجه ی ترور و جاسوسی پیرامون دلیل کمک مالی یا رشوه به افغانستان سئوال کرده و پاسخ خواسته اند ؟ اما چون مترسک منو چهر متکی کاره ای نیست ، لذا سر باز جو حسین شریعتمداری بعنوان وکیل مدافع دولت و سخنگوی پا سداران و ولی وقیح مداخله گر در امور داخلی عراق و افغانستان وارد کارزارشده است و از موضع بازجوئی ومتهم کردن این 7 نماینده ی بازار مکاره وادار شان نموده است که به جای دریافت پاسخ از وزیر آدم ربا منچهر متکی چون خودشان با طرح این سئوال در مظان متهم هستند. پس اینان می بایست توضیح و پاسخ دهند که برای چه در این مورد کمک مالی به افغانستان که دفاع از امنیت رژیم ضد بشری می باشد پرسشگری کرده اند که این اقدام شان به جز همسوئی با دشمن بیگانه آمریکا و ناتو معنی و مفهوم دیگری نمی تواند داشته باشد؟ گرچه سر بازجو دیواری کوتاهتر از این پرسش گران وابسته به رقیب مغلوب گیر نیاورده است تا که با متهم و دراز کردن اینان زهر چشم گیری از بقیه نموده باشد که هوس مطرح کردن سئوالات مشابه نکنند . ولی باید افزود اسناد فاش شده از سوی ویکی لیکس آنقدر مستند می باشد که با اینگونه باز جوئی های اتهامی تهدید آمیز نمایندگان رقیب در بازار مکاره نه اینکه این شیوه نمی تواند مشکل گشا باشد ، که بر عکس مشکل آفرین می باشد . زیرا که جای هیچگونه دفاع و توجیکاری ندارد.
پاسخ اين سؤال را مي توان با مروري گذرا به ناكامي هاي زنجيره اي اشغالگران در افغانستان كه همزمان با تحكيم و تقويت جايگاه جمهوري اسلامي ايران در آن كشور صورت پذيرفته است، جستجو كرد. كشورهاي شركت كننده در اشغال افغانستان، مخصوصا دوقلوي آمريكا و انگليس، علي رغم هزينه هاي سنگين مالي و نظامي نه فقط به اهداف از قبل تعريف شده خود در افغانستان نرسيده اند، بلكه به اعتراف مقامات آمريكايي و اروپايي از «باد»ي كه با حمله نظامي به افغانستان و اشغال اين كشور كاشته بودند، «طوفان» درو كردند، آمار تلفات نظاميان ناتو در افغانستان همه روزه با افزايش- به قول واشنگتن پست- نگران كننده اي روبروست. دولت انگليس تحت فشار افكار عمومي اعلام كرده است كه به زودي نظاميان خود را از افغانستان خارج مي كند و هفته گذشته دولت فرانسه نيز اعلام كرد نيروهاي نظامي فرانسوي را كه در پوشش ناتو به افغانستان اعزام كرده است، فرا مي خواند. هرج و مرج و ترور و آشوب مردم اين كشور تحت اشغال را به تنگ آورده است و....تودي با تاسف اعتراف مي كند اشغال افغانستان و عراق به جاي آن كه جمهوري اسلامي ايران را از دو سوي شرق و غرب به محاصره آمريكا درآورد، دامنه نفوذ ايران را در شرق و غرب اين كشور به وسعت دو كشور افغانستان و عراق گسترش داده است. به آساني مي توان انگيزه «نيويورك تايمز» از انتشار گزارش مخدوش مورد اشاره و جنجال سياسي و رسانه اي آمريكا و متحدانش عليه جمهوري اسلامي ايران را درك كرد ولي آنچه با معيارهاي مبتني بر «منافع ملي» قابل فهم نيست سؤال 7 نماينده فراكسيون اقليت مجلس شوراي اسلامي از وزير امور خارجه كشورمان است كه با طرح سؤال درباره چگونگي و چرايي كمك مالي جمهوري اسلامي ايران به دولت افغانستان - آن هم با استناد به گزارش نيويورك تايمز- خواسته يا ناخواسته به استقبال ترفند اشغالگران عليه ميهن اسلامي خود رفته اند. چرا كه؛سرنوشت افغانستان و ماهيت دولتي كه زمام امور اين كشور را به دست مي گيرد، با امنيت ملي ما رابطه اي مستقيم دارد.بنابراين كمك مالي جمهوري اسلامي ايران به افغانستان، مخصوصا با توجه به كانون دريافت كننده و محل هزينه آن كه با هوشمندي از سوي مسئولان كشورمان انتخاب شده بود، كمترين هزينه اي است كه براي حفظ امنيت جمهوري اسلامي ايران و در راستاي استراتژي منطقه اي و بلند مدت كشورمان پرداخت شده است. از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي كه به عنوان برگزيدگان و «عصاره ملت» بر كرسي هاي تصميم ساز و سياست پرداز كشور تكيه زده اند، انتظار ديگري مي رود و غفلت آنان از اين نكته بديهي كه نه پيچيده است و نه پر رمز و راز، پذيرفتني نيست. آنها به خوبي مي دانند- و بايد بدانند- كه افغانستان تحت اشغال يكي از ميدان هاي پرچالش ميان اسلام انقلابي با پرچمداري ايران اسلامي و نظام سلطه بين الملل به سركردگي آمريكاست. بنابراين، چنانچه 7 نماينده محترم فراكسيون اقليت مجلس آنگونه كه ادعا مي كنند دغدغه نظارت بر سياست خارجي كشورمان را دارند، چرا با وجود امكان پرسش غيرعلني از وزير امور خارجه- كه براي آنان فراهم است- به خود اجازه طرح علني اين سؤال را مي دهند؟!اكنون بايد از 7 نماينده مدعي اصلاحات پرسيد؛ كمك مالي جمهوري اسلامي ايران كه براساس توافقنامه اجلاس «بن» و مشخصاً به دولت قانوني افغانستان با تعيين محل هزينه آن پرداخت شده و كمترين هزينه ضروري براي حفظ امنيت ملي كشورمان محسوب مي شود، سؤال برانگيز است يا مبالغ نجومي و پنهاني كه آمريكا و متحدانش براي اسلام زدايي، حاكميت دشمنان ايران اسلامي و تهديد امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران هزينه كرده و مي كنند؟!"
در خاتمه همانگونه که در ابتدای این نوشتار اشاره شد . سر بازجو حسین شریعتمداری ازز مان افشای اسناد ویکی لیکس سکوت کرده است و منتظر فرصت و بهانه می گشت تا که سوژه ای داشته باشد که بتواند وارد صحنه شود تا با شیوه ی پرونده سازی و تهدید ومتهم کردن و صورت مسئله پاک نمودن طوری گریز به صحرای کربلا بزند و مانور جنگ روانی تبلیغاتی بدهد که قادر باشد با یک تیر چند هدف و نشان زده باشد . بنا براین با ادامه ی سیاست سکوت محور روشنگری ویکی لیکس آویزان به طرح کردن سئوال 7 نماینده ی بازار مکاره ی متعتق به رقیب مغلوب شده است که چرا از منوچهر متکی وزیر آدم ربای امور خارجه ی ترور و جاسوسی پیرامون دلیل کمک مالی یا رشوه به افغانستان سئوال کرده و پاسخ خواسته اند ؟ اما چون مترسک منو چهر متکی کاره ای نیست ، لذا سر باز جو حسین شریعتمداری بعنوان وکیل مدافع دولت و سخنگوی پا سداران و ولی وقیح مداخله گر در امور داخلی عراق و افغانستان وارد کارزارشده است و از موضع بازجوئی ومتهم کردن این 7 نماینده ی بازار مکاره وادار شان نموده است که به جای دریافت پاسخ از وزیر آدم ربا منچهر متکی چون خودشان با طرح این سئوال در مظان متهم هستند. پس اینان می بایست توضیح و پاسخ دهند که برای چه در این مورد کمک مالی به افغانستان که دفاع از امنیت رژیم ضد بشری می باشد پرسشگری کرده اند که این اقدام شان به جز همسوئی با دشمن بیگانه آمریکا و ناتو معنی و مفهوم دیگری نمی تواند داشته باشد؟ گرچه سر بازجو دیواری کوتاهتر از این پرسش گران وابسته به رقیب مغلوب گیر نیاورده است تا که با متهم و دراز کردن اینان زهر چشم گیری از بقیه نموده باشد که هوس مطرح کردن سئوالات مشابه نکنند . ولی باید افزود اسناد فاش شده از سوی ویکی لیکس آنقدر مستند می باشد که با اینگونه باز جوئی های اتهامی تهدید آمیز نمایندگان رقیب در بازار مکاره نه اینکه این شیوه نمی تواند مشکل گشا باشد ، که بر عکس مشکل آفرین می باشد . زیرا که جای هیچگونه دفاع و توجیکاری ندارد.
هوشنگ بهداد
http://www.kayhannews.ir/890811/2.htm#other201
دروغ نامه ی کیهان سه شنبه 11 آبان ماه سال 1389
كدام يك سؤال برانگيز است ؟! (يادداشت روز)
http://www.kayhannews.ir/890811/2.htm#other201
دروغ نامه ی کیهان سه شنبه 11 آبان ماه سال 1389
كدام يك سؤال برانگيز است ؟! (يادداشت روز)
