روزی نامه ی جمهوری اسلامی حکومتی 26 آبان ماه سال 1388

نقد و بررسی سرمقاله روزی نامه ی حکومتی جمهوری " مسكو در جايگاه تهديد كننده"

" بدلیل مخالفت رئیس جمهور روسیه با پروژه ی هسته ای ، جای دشمن روس و آمریکا عوض شده است"

وقتی رژیمی عوامفریب و شیاد و دروغگو و ضد مردم و غارتگر باشد که برای بقای ننگین خودش نه اینکه چوب تاراج بر منابع و ذخایر کشور می زند ونه باج های کلان و هنگفت به قدرت های خارجی می دهد تا حمایت مقطعی شان را پشتوانه خلاء از دست دادن مردم کند ، بلکه با سیاست برج در برابر بارو یا هویج و چماق و باج های هنگفت کلان چند دهه ای که به روس ها داده به نیت این بوده که روزی به سلاح هسته ای دسترسی یابد تا که تضمین بقای ننگینش شود . اما چون از ترس مردم ومحدودیت و فشار های بین المللی بطور پنهانی دست به این اقدام پیگیری پروژه ای هسته ای زده است. بنابراین رقیب رند و کلاش و مفتخور چون دست طرف مورد معامله اش را خوانده است . پس چپ و راست دبه در آورده و زیر قول خود زده است تا که باج گیری های بیشتری کند . نمونه اینگونه اقدامات و معاملات داستان نیروگاه اتمی بوشهرمی باشد که چندین سال است که کارشناسان روسی برای تحویل و تکمیل کردن سوخت اتمی نیروگاه اتمی بوشهر امروز و فردا می کنند . ضمن اینکه تا کنون چندین بار در سال های گذشته خبر از پایان کار و افتتاح آغاز کارش داده شده است . اما اکنون نه اینکه برای سومین سال متوالی است که گزارش شده است که تا پایان امسال این نیروگاه راه اندازی فعالیت نیروگاه اتمی بوشهر امکان پذیر نیست . زیرا که روس مدعی اند بدلیل مشکلات فنی امکان تحویل دادن سوخت اتمی نیروگاه اتمی بوشهر برای شان وجود ندارد.البته مسئله فقط عدم تحویل سوخت رسانی اتمی نیروگاه بوشهرازسوی روس ها نمی باشد که به تعویق افتاده است ، بلکه 6 ماه از عدم زمان موشکه ای ضد هوائی موسوم به اس300 هم سپری شده است . چونکه روس ها حاضرنمی باشند تا این موشک های اس 300 را نیز تحویل دهند .

بهر حال به نظر می رسد که بران هسته ای و عدم انتقال 1200 تا1500 تن اورانیوم غنی شده ی زیر 5% به روسیه و تحویل گرفتن غنی شده ی 20% و موضوع صدور تروریسم و ارتجاع به برون مرز و دخالت گری در امور داخلی سایر کشور و شرایط بحرانی داخلی که پس از کودتای تقلباتی 22 خرداد عجیب اعتراضات ضد حکومتی رشد وشدت یافته است آنگونه که سبب شده است نه اینکه سیاست مانور دادن و بازی کردن با روس ها و چینی ها درگروه 5+ نه به پایان برسد، بلکه شرایط دارد معکوس می شود . چونکه پیرامون این چرخش روسیه سر مقاله نویس اینگونه گزارش انتقادی نسبت به موضع گیری دید رئیس مهور روسیه در سنگاپور داده است :

"در ديدارهاي حاشيه اي در اجلاس سالانه سازمان همكاريهاي اقتصادي آسيا و اقيانوس آرام (اپك ) در سنگاپور از متن آن اهميت بيشتري يافته است . ديمتري مدودف و باراك اوباما روساي جمهور روسيه و آمريكا در حاشيه اين اجلاس ديدار و مذاكره كرده اند. اگر چه قرار بود محور اصلي مذاكرات فيمابين بر محور تجديد پيمان هسته اي « استارت » استوار باشد اما طرفين در خصوص نحوه تعامل با ايران هم رايزني داشته اند. پيش از اين قرار بود آمريكا در اين ديدار سعي كند همكاري روسيه را درباره نحوه تعامل با ايران در خصوص پرونده هسته اي ايران جلب نمايد و مواضع مسكو را به واشنگتن بيش از گذشته هماهنگ سازد لكن از روند مذاكرات و انعكاس آن مي توان دريافت كه تلاش اوباما بيهوده بوده و نه تنها مسكو نيازي به تشويق و تحريك عليه ايران نداشته بلكه خود نيز در اين مسير حركت مي كرده است! اوباما در پايان اين ديدار اعلام كرد : « زمان براي امضاي توافقنامه انتقال اورانيوم ايران به خارج از اين كشور رو به پايان است . » مدودف نيز ضمن اظهار اميدواري براي انتقال اورانيوم به روسيه خاطرنشان ساخت : « چنانچه اين برنامه با شكست روبه رو شود گزينه هاي ديگر همچنان روي ميز باقي خواهند ماند » .! در واقع به نظر مي رسد در پرونده هسته اي ايران جاي آمريكا با روسيه تغيير كرده و اين بار مسكو به زبان تهديد عليه ايران متوسل شده است و طرف آمريكائي سعي كرده سخنان مورد نظر خود را از زبان كرملين بشنود تا بلكه در طرف ايراني اثر كند و صهيونيستها ماهي مورد نظر خود را بگيرند! اگر چه جمهوري اسلامي ايران در برپائي اجلاس سنگاپور و ديدارهاي حاشيه اي آن كوچكترين نقشي را ايفا نكرده ولي به نظر مي رسد در يك تصوير واحد رمز و راز بي اعتمادي ايران به آمريكا و روسيه در برابر چشم جهانيان آشكار شده است "

بالاخره سرمقاله نویس در بخش دیگری از سر مقاله ی خود خطاب به چشم دو ختگان به تضاد سیاست هسته ای میان روسیه یا آمریکا که در بستر وقت کشی یاآشمزکردن رقیب مانور تبلیغاتی می دادند . اکنون موضع مشترک مخالفت رؤسای جمهور آمریکا و روسیه با ادامه ی غنی سازی پروژه ی هسته ای رژیم کودتائی نامشروع با فاش کرده تا که ن به خوش باوران اینگونه سیاست تفهیم کرده باشد که تا کنون اینان محور سیاست مذاکرات هسته ای با این دو کشور اشتباه می کرده و بی خودی اعتماد کرده اند. به خصوص مسئولان دولت نهم مخاطب قرارداده که چگونه خواهان پیوستن چین ورسیه به هیئت مذاکره کننده ی هسته ای باغرب شد. سپس بامچ گیری کردن برای روشنگری بیشتر اینگونه پاسخ داده است که روس ها غیر اعتماد بوده و هنوز هم می باشند:

"امروز بهتر از هر زمان ديگر مي توان به همه فهماند كه در قبال پرونده هسته اي ايران تفاوت چنداني ميان ديدگاههاي آمريكا و روسيه وجود ندارد و اگر تا ديروز به همگان ثابت شده بود كه ايران به آمريكا اعتماد ندارد اكنون با توسل مدودف به زبان تهديد براي سخن گفتن با ايران به خوبي مي توان علت بي اعتمادي ايران را از زبان رئيس جمهور روسيه شنيد و به آن پي برد. هر چند روسيه و چين بر اساس پيشنهاد ايران در آغاز فعاليت دولت نهم وارد فرايند مذاكرات هسته اي ايران شدند و اكنون به وضوح مي بينيم كه آتش تهديد روسها اگر از آمريكائي ها بيشتر نباشد كمتر نيست . به نظر مي رسد مدودف قدري شتابزده و نابهنگام در اين زمينه سخن مي گويد. شايد وي مشوق هاي مورد انتظار خود را از واشنگتن در شرايطي دريافت كرده كه براي يكسره كردن تكليف پرونده هسته اي ايران بيش از آمريكا و صهيونيستها عجله دارد كه براي تحقق اين امر به شگردهاي تكراري آنها متوسل شده و از اين واقعيت غافل مانده است كه اگر اين مسئله با چنان ترفندهاي تبليغاتي به نتيجه مي رسيد اصولا نوبت به آقاي مدودف نمي رسيد كه اينگونه به تهديد متوسل شود و گزينه هاي زير و روي ميز را نام ببرد و مورد اشاره قرار دهد. سير تحولات پرشتاب اين روزها پاسخ اين سئوال پرابهام را به خوبي روشن كرد كه آيا روس ها قابل اعتماد هستند و تعهداتشان داراي پشتوانه هاي اطمينان بخش است و عملي خواهد شد البته پيش از اين هم دلايل محكمي براي ترديد نسبت به رفتار و مواضع مسكو در اختيار داشتيم و ديديم كه مسكو در اجراي تعهداتش در خصوص راه اندازي نيروگاه اتمي بوشهر و ارسال سيستم دفاع موشكي « اس 300 » تعلل كرد و هنوز هم طفره مي رود و همه چيز را به فردائي حواله مي دهد كه مي دانيم شايد به اين زوديها و چه بسا هرگز فرانرسد. ولي رفتار اخير آقاي مدودف جايگاه مسكو را كاملا دگرگون ساخته و از موضع يك « همسايه و همكار اتمي » به يك « تهديد كننده » تغيير داده است كه در چارچوب تحقق خواسته هاي آمريكا و اسرائيل براي ما خط و نشان مي كشد و گزينه هاي زير و روي ميز از ديدگاه آنها را به ما گوشزد مي كند! "

بهر حال سرمقاله نویس بازهم در ادامه ی مقاله ی خود ضمن افشا کردن بیشتر نقش روس ها و فریبکاری و گول زدن خوش باوران پروژه ی هسته ای در دولت نهم و دهم ، در دنباله در دفاع و پیگیری پروژه و اهداف هسته ای خطاب به آمریکا این چنین اخطار داده است :

"شايد نيازي نباشد به آقاي مدودف نكات چنداني را خاطرنشان سازيم ولي قطعا لازم است به واشنگتن بفهمانيم كه تهديد ايران از زبان مسكو هم نمي تواند در انتخاب مسير حركت ايران كمترين تاثيري داشته باشد. روشن است كه آقاي مدودف هم از « تكرار خواسته هاي واشنگتن » سودي نخواهد برد و در عين حال دلايل محكم تري براي اثبات منطقي بودن ترديدي كه نسبت به مسكو وجود دارد را ارائه داده و رمز بي اعتمادي ها به مسكو را عملا آشكارتر ساخته است . تصميم ايران در خصوص نحوه تعامل با ديگران قطعا در چارچوب مصالح و منافع ملي ما شكل خواهد گرفت و دراين فرايند كوچكترين جايگاهي براي تهديد و فشار ديگران قائل نيستيم . درك اين نكته براي رهبران كرملين حائز اهميت فراوان است كه همدستي با آمريكا قطعا در اين پرونده به نفع مسكو نخواهد بود"

در خاتمه اینکه از ابتدا هم مشخص بود که هدف از پروژه ی هسته ای چیست؟ زیرا اگر چنانچه به نیت اهداف نظامی و دسترسی به سلاح هسته ای نبود. اولاً : چه نیاز بود در کشوری که سوخت های فسیلی فراوان و ارزان انباشته و وجود دارد بدنبال برنامه ی سوخت رسانی و تولید انژی پر هزینه و خطراک رفت که به جز ضرر و زیان زیاد و آلوده کردن محیط زیست منفعت دیگری با وجود این رژیم در چشم انداز نیست . دوماً : اینکه چرا این پروژه یپیگیری بطور پنهانی شد تا که مردم نا محرم باشند ودانستن هم حق شان نباشد ؟ سوماً : اگر پروژه ی هسته ای بصورت علنی تعقیب می شد دیگر اجباری به باج دادن های کلان بنود و بستر سازی بحران خطر آفرینی تا مرحله ی تحریم اقتصادی واحتمال جنگ وجود نمی داشت. مهمتر اینکه دیگر نیاز نبود که برای دسترسی به سلاح هسته ای رقیب مزاحم دوم خردادی با کودتای تقلباتی سپاه پاسداران حذف شود. در نهایت اینکه آیا با شفاف سازی و افشا شدن این اعتراف که نه اورانیوم غنی شده ی زیر 5% به خارج منتقل نمی شود، بلکه تأکید شده است که هیچگونه خبر و اثری از توقف غنی سازی و عدم ادامه اش وجود ندارد . با این حساب آیا غرب حاضراست که دست از سیاست کثیف و خائنانه ی مذاکرات هسته ای تجارت نفت و خون خود بر دارد و به جای ادامه دادن پایمال کردن نقض حقوق بشر در ایران تلاش کندتا در کنار مردم ایران ومبارزات شان برای تغییرات دمکراتیک قرار گیرد؟

هوشنگ – بهداد

http://www.jomhourieslami.com/1388/13880826/index.html

روزی نامه ی جمهوری اسلامی حکومتی 26 آبان ماه سال 1388